In de Volkskrant verklaarde Klöpping (33): „We hebben tegenwoordig héél intensief contact met veel meer mensen dan vroeger. Dat voelt rijk. Alleen: er zit een scherm tussen. Daarmee gaat ook iets verloren. Intimiteit, vooral.” Hij verhaalt hoe verslingerd hij is aan zijn telefoon. „Soms denk ik: zo moet het voelen om junk te zijn.”
Toch wil Klöpping niet van de weeromstuit een tech-pessimist worden. Er moet een middenweg zijn tussen een kritiekloos omarmen en rücksichtslos afwijzen. Met geweeklaag is niemand geholpen. Het is al heel wat als gedachteloos gebruik van nieuwe technologie plaatsmaakt voor bewustwording.
Al een tijdje probeer ik minder vast te zitten aan de smartphone. Het apparaat ligt thuis bij voorkeur in een andere kamer. Heb ik ’s ochtends geen verplichtingen, dan gaat de telefoon de avond ervoor uit en pas na het ontbijt weer aan. Regelmatig ga ik de deur uit zonder. Dan ben ik onbereikbaar, hoera! Tijdens visite blijft het ding in mijn jaszak. Idealiter, dan. Na tienen ’s avonds stuur ik geen berichtjes meer, is het streven. Zodoende is mijn schermtijd nu gemiddeld een à anderhalf uur per dag. Nog steeds geen kattenpis, maar het kan gekker.
Sociale media slurpen de meeste tijd op. Met stip bovenaan in mijn schermtijdrapport: WhatsApp. Daarna volgen de mail, de browser en Instagram. Een deel van de bezigheden gaat door voor productiviteit en creativiteit. Zo’n veertig tot zestig keer per dag grijp ik naar mijn telefoon – vermoedelijk nog een rooskleurige voorstelling van zaken.
Hoe meer je zelf afhaakt, of daartoe een poging doet, hoe duidelijker het wordt dat we vergroeid zijn met onze mobiele apparaten. Tijdens een gezellig uitje vinden we het nodig jan en alleman daarover tot in detail te informeren. We poetsen de selfies nog wat op en inhaleren de likes. Verbonden maar afwezig. Waarom?
Hier riskeer ik een boomer te worden, volgens de weinig vleiende definities een jeremiërend fossiel. Het schijnt je al jong te kunnen treffen. Laatst zei iemand: „We sturen oma nog kaarten, en een oude tante, en jou.”
Webredacteur Martijn den Hollander belicht in deze rubriek de wereld van de online media.
