Als ze familieleden, vrienden of klasgenoten voor het eerst haar ocarina laat zien, krijgt Hernike steevast verbaasde reacties. „Dan zeggen ze: „Is dit een föhn? Of een pistool?” Of: „Het lijkt wel een duikboot.” Mensen kunnen haast niet geloven dat je er muziek mee kunt maken”, lacht de Oldebroekse.
Ruim een jaar geleden neusde Hernike wat rond op „een AliExpressachtige site.” Ze stuitte op een ocarina. Nieuwsgierig klikte ze op het instrument. „Het leek me een leuk ding, maar de kwaliteit van muziekinstrumenten in dat soort webshops kan natuurlijk niet goed zijn. Toen ik er een paar weken later weer een tegenkwam, op Marktplaats, besloot ik hem te kopen.”
Spijt heeft Hernike niet van de aankoop. „Dat begrijp je wel als ik hem laat horen.” De fluitiste zet het blaaspijpje aan haar mond. Even later klinkt in donkere, volle, ronde klanken de melodie van ”Amazing grace” door de woonkamer. „Mooi hè. Ja, ik was ook verbaasd toen ik het voor de eerste keer hoorde. Het klinkt heel warm en een beetje mysterieus. Dat hoort bij de muziek die ze vroeger in China maakten. In dat land is het instrument waarschijnlijk duizenden jaren geleden voor het eerst gemaakt.”
Aan de onderkant van het keramieken instrument zitten drie gaten. Op twee ervan houdt Hernike tijdens het spelen haar duimen. Door met haar vingers de kleinere gaten boven op de ocarina dicht of juist open te houden, maakt ze de verschillende noten. Sluit je een van de twee kleinste gaatjes dan gaat de toon een halve noot naar beneden. „En niet onbelangrijk tijdens het spelen: het koordje om je nek doen. De fluit is van steen, dus als je ’m laat vallen, is-ie stuk.”
Het leren bespelen van de ocarina vond Hernike niet moeilijk. „Dat ik dwarsfluit speel, zal daarbij hebben geholpen. De instrumenten lijken op elkaar. Niet qua uiterlijk natuurlijk, maar je moet ongeveer dezelfde grepen gebruiken om ze te bespelen.” Wat volgens de fluitiste ook meehelpt bij het onder de knie krijgen van de ocarina: „Het is geen complex instrument. Hij heeft een bereik van slechts één octaaf. Het nadeel daarvan is dat je niet alle melodieën kunt spelen. Er zijn wel uitgebreidere ocarina’s, met meer luchtkamers en meer gaten, maar die vind ik nogal prijzig.”
In de Oldebroekse huiskamer staat ook een orgel. „Ik heb weleens samengespeeld met mijn vader. Hij achter de toetsen, ik op de ocarina. Dat klonk best mooi”, vertelt Hernike. Ze liet de ‘föhn’ ook horen tijdens een concert waar ze dwarsfluit moest spelen. „Het instrument verdient meer aandacht, vind ik. De klank is prachtig. En het is weer eens wat anders dan een blokfluit of dwarsfluit.”
Toch verkiest de fluitiste de dwarsfluit boven de ocarina. „Met een dwarsfluit kun je stukken van Bach spelen. Het is een uitdagender instrument. Maar als ik over een tijdje docent muziek ben, ga ik de ocarina zeker in mijn lessen gebruiken. Hij is te mooi om alleen voor de grap te bespelen.”
Even voorstellen: de ocarina
Het relatief onbekende instrument kreeg eind vorige eeuw ineens bekendheid onder gamers door het computerspel ”The legend of Zelda: Ocarina of Time”.
De panfluit, het orgel en de harp ken je vast. Maar hoe zit dat met de conga, ocarina of neusfluit? In de 5-delige serie ”Bijzondere muziekinstrumenten” vertellen jongeren over hun bijzondere instrument. Deel 2: De ocarina.
