Hoe ze op dit idee kwam? „Ik wil de wereld om me heen een beetje opvrolijken. Ik bedacht wat ik andere reizigers mee zou willen geven die, net als ik, tijdens de treinreis dagdromend uit het raam zitten te staren."
De briefjes die ze achterlaat zijn anoniem. „Ik hang zo’n briefje zo op dat de reiziger het pas ziet als-ie gaat zitten, en ik blijf nooit kijken of iemand mijn post-it vindt."
