De Heere spreekt door de natuur, maar in het bijzonder door Zijn Woord. Elke keer dat we de Bijbel lezen, roept Hij op om ons te bekeren en te leven tot Zijn eer. „Ik heb niet altijd door hoe de Heere tot me spreekt”, bekent Rieneke. „Dan lees ik uit automatisme, niet biddend. Terwijl Hij zo goed is voor ons. Hij zond Zijn Zoon vrijwillig naar de aarde om te lijden en te sterven. We moeten met verwondering zien hoe God daarin spreekt.”

Zondag is een bijzondere dag wat betreft het spreken van God. „Waar er twee of drie in Mijn Naam vergaderd zijn, daar ben Ik in het midden van hen”, zegt de Heere in Zijn Woord. Op zondag worden we afgezonderd om stil te staan bij het Woord van God. Bij Zijn stem. „We moeten de preek niet naast ons neerleggen”, zegt Rieneke. „De Heere doet een appel op ons. Bespreek de preek thuis of bedenk wat je biddend meeneemt de week in.”

In de Bijbel lezen we dat God direct tegen mensen spreekt. Denk aan Abram en Mozes. Rienke bladert in haar Bijbel en leest een stukje voor uit Amos 5. Hierin staat beschreven dat de Heere sprak tot het volk Israël. Hij waarschuwde dat ze weggevoerd zouden worden als ze niet naar Hem luisterden. De Heere geeft door Amos een waarschuwing en belofte. We moeten niet de plaatsen zoeken die ons van God vandaan trekken, met als uitkomst het oordeel, maar Hem zoeken en leven.

Roepstem

Ook in onze tijd is Gods stem duidelijk te horen, zegt Rieneke. „De corona-epidemie laat zien dat een klein virus de wereld kan platleggen. Maar ook zien we dat de Heere desondanks doorgaat met Zijn werk. We zijn niet met de hele gemeente in de kerk, maar kunnen toch meeluisteren naar het Woord. En het Woord dat uitgaat, zal nooit ledig wederkeren, maar zal doen wat Hij wil. Gods werk staat dus niet stil.”

God spreekt niet alleen, Hij roept ook, ervaart Rieneke. „Zo’n roepstem hoeft niet alleen een sterfgeval of ziekte te zijn, maar kan ook de droogte zijn. Een gastpredikant bad een week geleden om regen voor de droogte. En afgelopen zondag dankte een andere dominee om de regen die was gevallen.” Je ziet dat God nog steeds regeert.

Een roep is er ook in de prediking. Rieneke herinnert zich de preek van zondag. De kreupele bij de poort krijgt een opdracht van Petrus en Johannes: sta op en wandel! De stem van de Heere vraagt om een actieve reactie: voor de kreupele was dat het opstaan.

We vergeten de Heere makkelijk als we voorspoed hebben, geeft Rieneke eerlijk toe. „Maar Hij spreekt in voor- en in tegenspoed. En Hij kent alle wegen, denk aan psalm 25. Er zijn wegen die anders liepen dan ik had gedacht, maar uiteindelijk gaat het nu beter dan ik het wilde.”

We mogen bidden om Gods leiding bidden in voor- en tegenspoed. Hij leidt alles met een doel. Zijn Woord gaat door. Rieneke sluit af met een spreuk. „Alle voorspoed is geen zegen, alle tegenspoed geen vloek. Het is er aan gelegen, hoe je God er in ontmoet.”