Huilend omhelst een meisje een leeftijdgenoot. De meiden zoeken troost bij elkaar, vlak bij het Joseph-König-Gymnasium in Haltern am See, een stadje op zo’n 60 kilometer afstand van Winterswijk. De school treurt om de dood van zestien leerlingen en twee docenten. Zij kwamen terug van een schoolreis naar Spanje. Ze zaten in het vliegtuig dat gisteren crashte in de Alpen in het zuiden van Frankrijk. 

„Het is te erg voor woorden”, zegt een 17-jarige scholier van het gymnasium. Zelf kent hij enkele jeugdige slachtoffers van zijn school.

Predikant Bastian Basse (34) van de Evangelische Kirchengemeinde Haltern sprak kort na de ramp, met jongeren die naar het kerkgebouw kwamen. „Ze hadden diep verdriet over verlies van vrienden. Ik heb Psalm 23, de Heere is mijn Herder, gebeden en ook het Onze Vader. Als ik geen woorden heb, ben ik dankbaar dat ik de woorden uit de Bijbel kan nazeggen. Die kunnen troost en kracht bieden in tijden van smart, vertwijfeling en onmacht.”

Verschrikkelijk
Stephanie Stock (35), kinderoppasser en moeder van twee kinderen: „Ik heb vannacht gebeden. Dat die scholieren maar niet geleden mogen hebben toen het vliegtuig minutenlang een duikvlucht maakte voordat het neerstortte.”

Hoe kon het toestel neerstorten, die vraag prangt de inwoners. „Ieder mens maakt fouten, maar als een piloot een fout maakt, kan de afloop zo dramatisch zijn. De dag voor de ramp is er kennelijk iets gerepareerd aan het bewuste vliegtuig. Zouden technici iets over het hoofd hebben gezien?”

Kippenvel” kreeg Lisa Böhning toen ze het nieuws van de vliegramp hoorde. De 20-jarige heeft op de school kaarsen aangestoken voor de slachtoffers. „Ik heb vrienden die de omgekomen scholieren kennen. Die vrienden huilden.”

Ook vrijwilliger Josef Schlierkamp (66) had woensdag op het gymnasium contact met enkele jongeren. „Ze zeggen niet veel. Er zijn kaarsen aangestoken.”

Zijn collega Eva-Maria Pauly (71): „We proberen te bereiken dat de sprakeloosheid onder jongeren afneemt. Zodat ze gaan praten. Dat is belangrijk voor de verwerking. Spreek bijvoorbeeld over mooie dingen die je hebt meegemaakt met de slachtoffers van de ramp. Nee, ik begin nu niet over de Bijbel. Daar is het veel te vroeg voor. Al kan ik me voorstellen dat daar in de kerken in Haltern nu wel over gesproken wordt.”

Schlierkamp: „We bieden ook simpelweg praktische hulp. Denk aan een meisje dat hyperventileert, kennelijk vanwege een posttraumatische stressstoornis. Zo’n meisje probeer je te kalmeren. „Haal rustig adem”.

Het valt hem op dat jongeren ook fysiek steun bij elkaar zoeken. „Ze slaan de armen om elkaar heen. In mijn jeugd deed je zoiets niet zo snel. Maar ik denk dat zo’n omhelzing goed is. Het geeft de jongeren het gevoel: „Ik ben niet alleen in mijn verdriet.” Scholieren en leraren herdenken samen hun gestorven kameraden.”

Goede bekende

Niet alleen op het Joseph-König-Gymasium in Duitsland wordt gerouwd om het verlies van de leerlingen. Ook christelijk college Groevenbeek in Ermelo rouwt mee. Een docent en veel leerlingen die dinsdag omkwamen bij de crash van een vliegtuig van Germanwings, waren goede bekenden op de Veluwse school. Ze kwamen vorig schooljaar nog naar Ermelo in het kader van een uitwisselingsprogramma.

Groevenbeek hoorde woensdagmorgen wie er in het vliegtuig hadden gezeten, zei Rein Tanis van het college. „De Duitse docent was voor onze leraren een goede bekende, want hij was al jaren betrokken bij de uitwisseling. De leerlingen hebben vorig jaar een week gelogeerd bij onze leerlingen van 3 vwo. Die zijn op hun beurt ook bij de Duitse kinderen te gast geweest. Het komt heel hard aan.”

De Ermelose school hield woensdagmorgen een bijeenkomst voor de scholieren die nu in de vierde klas zitten. Een delegatie van Groevenbeek reist later af naar een afscheidsbijeenkomst op het Duitse gymnasium. Duitse scholieren waren begin deze maand net weer in Ermelo geweest. Nederlandse leerlingen zouden eind april naar Haltern gaan, maar dat gaat niet door volgens Tanis.