Knabbel en Babbel, Jut en Jul, Koek en Zopie; op school hebben Jarne Eenkhoorn uit Genemuiden en Marius den Hollander uit Staphorst diverse bijnamen. „Docenten zeggen weleens: zie je Marius gaan, dan komt Jarne erachteraan.”

„We vinden school heel leuk, behalve het leren en studeren. We houden ons.zelf liever bezig met het organiseren van allerlei leuke dingen”, verklaart Jarne de status die hij en Marius hebben. Met Koningsdag regelde het tweetal dat de hele school bij de vlag ging zingen en op oranjetompoucen werd getrakteerd.
De vrienden volgen de opleiding tot onderwijsassistent. Ze zitten in het derde en laatste studiejaar. Momenteel lopen ze stage. Jarne op de Eliëzer- en Obadjaschool in Zwolle; Marius bij een azc in Dronten.

Mannenkoor
„Tijd voor koffie”, vindt Jarne. Marius loopt achter hem aan naar de docentenkamer. Is dat voor leerlingen geen verboden terrein? „Ach, officieel wel, maar wij halen hier meestal een bakkie”, vertelt Jarne terwijl hij plaatsneemt op het nieuwe tuinset waarop docenten hun pauze kunnen doorbrengen. Een conciërge steekt z’n hoofd om de hoek van de deur. Hij is zichtbaar blij de jongens weer eens te zien en maakt een praatje. „Gaat het lukken om op tijd al die stoelen goed te hebben staan?” vraagt hij. Het aanstaande concert houdt de hele school bezig.

Al vanaf het eerste schooljaar zitten Marius en Jarne op het schoolkoor. „Na ons eerste concert, in de Burgwalkerk in Kampen, had ik direct het plan om eens een uitvoering te doen met Stereo, het mannenkoor uit Genemuiden waar ik op zit”, vertelt Jarne. „In een stampvolle Bovenkerk, met orkest, organist, pianist; het complete plaatje.”

Het idee belandde in de ijskast. Marius: „Het organiseren is een enorme klus. Dat schoven we twee jaar lang voor ons uit. Maar in september 2018 zeiden we tegen elkaar: dit jaar moet het gebeuren.” De jongens meldden hun plannen bij de docenten die het schoolkoorconcert altijd regelen. Die verklaren de enthousiaste zangers voor gek: te groot, te duur, te veel regelwerk.

Na het kerstconcert gingen de jongens aan de slag. De Bovenkerk bleek helaas al gereserveerd voor 28 juni. „Maar in goed overleg hebben we geregeld dat er voor ons plaats gemaakt werd”, zegt Jarne met de stem van een zakenman. Harm Hoeve, dirigent van Stereo, had al een andere uitvoering gepland. „Gelukkig heeft hij die voor ons verzet."

Bhv’ers regelen, een orkestje strikken, een podium scoren, sponsors aantrekken; de afgelopen maanden werd het organisatietalent van Jarne en Marius stevig getest. Het bleek een leerzame periode. „We zijn erachter gekomen dat het helpt als je dingen opschrijft. Dat deden we eerst niet, waardoor we van alles vergaten.”

De opbrengst van het concert gaat naar Alie Buijert in Pakistan. „Dat is een oud-docent verpleegkunde van ons. Een jaar geleden is ze naar het Aziatische land vertrokken om daar medische hulp te verlenen. De mensen die ze helpt, probeert ze ook op het geestelijk vlak iets bij te brengen”, legt Marius uit.
Pakistan is een gevaarlijk land, waardoor de jongens –net als mevrouw Buijert– heel voorzichtig te werk moet gaan. Jarne: „De naam van de organisatie waarvoor ze is uitgezonden mogen we niet bekendmaken. En in de communicatie met Alie mogen we bepaalde woorden niet gebruiken. Dat moet dan in een soort geheimtaal. We hebben het bijvoorbeeld over chr*st*n*n en de B*b*l.”

Die geheimzinnigheid maakte het volgens Jarne lastig om sponsors te vinden. „We kunnen weinig loslaten over wat Alie precies doet. Dat zorgt bij bedrijven voor terughoudendheid: komen onze euro’s wel op de juiste plek terecht? Logisch, maar het geld is echt hard nodig.”

Gebedsverhoring
Voor de organisatie van het concert was zo’n 5500 euro nodig. „Twee weken geleden kwamen we nog 1500 euro tekort. Toen kregen we het wel benauwd, want een weg terug was er niet”, vertelt Jarne. „Toen hebben we die zorg heel eerbiedig in ons gebed aan God voorgelegd. Dezelfde week liet een bedrijf weten 2000 euro te sponsoren. Een gebedsverhoring.” Marius vult aan: „Het was een les voor ons. Wij denken altijd dat we alles zelf kunnen regelen. Hierdoor werden we er weer aan herinnerd dat we in alles van God afhankelijk zijn.”

De programmaboekjes zijn gedrukt, de koren hebben hun generale repetitie achter de rug: een week voor tijd lijkt alles geregeld. „Bijna alles. Door onze stage konden wij niet bij de repetities van het koor zijn, dus wij moeten nog even oefenen, maar dat komt vast goed”, denkt Jarne.

De Bovenkerk heeft zo’n 1300 zitplaatsen. Komen al die stoelen wel vol? „Als we de geruchten moeten geloven, zijn er zelfs driehonderd stoelen te weinig”, lacht Marius. Jarne: „We wachten het af. Desnoods gaan er mensen in de vensterbanken zitten.”