Dat geldt zéker voor het werk bij Stichting op je gemak in het Zeeuwse Yerseke. Hier draait alles om kinderen, jongeren én paarden. Alleen de laatste categorie is op deze zonovergoten donderdagmorgen aanwezig.

[youtube]

Jongeren komen vanmiddag en vanavond weer. „De meesten hebben een vorm van autisme of ADHD”, legt vrijwilliger Dolf (67) uit, terwijl hij met een kruiwagen door het weiland banjert.

Hier vinden ze rust, deze jongeren, die zich in de ‘gewone’ wereld vaak opgejaagd voelen. Of niet begrepen. Als ik met Dolf even later langs een stuk bos loopt, wijst hij de plekken aan waar jongens een boomhut hebben gebouwd. En een soort tent van een stuk landbouwplastic. „In de zomer slapen ze hier weleens. Prachtig is dat.”

Dolf loopt naar een hoek van het weiland. „Help even dit draad aantrekken. Dan draai ik de moertjes vast van deze klem.” Samen zorgen we dat het stroomdraad –waar nu gelukkig even geen stroom op staat– er weer strak bij hangt. Alles moet er weer netjes bij staan voordat de lente aanbreekt, want zonder schrikdraad lopen de veertien paarden van de stichting straks overal en nergens. En lente lijkt het snel te worden, met een stralende zon aan een blauwe hemel en overal fluitende vogels.

„Na één rondje voel en zie ik de spanning bij die jongens al minder worden”

In de vrije natuur met prachtig mooi weer is het niet zo moeilijk om te genieten. Ik vraag me even af of ik het nog steeds leuk had gevonden als de regen met bakken naar beneden was gekomen. Maar ook dan zijn vrijwilligers nodig. Neem nu Dolf. Als gepensioneerd politieagent is hij er in ieder geval elke zaterdag. Maar ook vaak op doordeweekse dagen. Zijn ogen zien alles, hij zet zich in voor kinderen en jongeren met een beperking en heeft een hart voor paarden. Dit is dus de ideale plek voor deze vrijwilliger.

„Het mooiste vind ik dat ik mijn vrije tijd nuttig kan besteden”, zegt Dolf. „Soms komen jongens hiernaartoe, helemaal gespannen en vol stress. Dan neem ik hen mee naar de bak –de ruimte met zand waar we onder meer paarden trainen–, zet hen op een paard en loop een poosje met ze. Na één rondje voel en zie ik de spanning bij die jongens al minder worden.”
Aan het einde van de morgen mag ik het zelf ervaren. Niet dat ik last van stress heb, want de klus van vanmorgen werkte juist ontspannend. Zou dat komen omdat je steeds beseft dat je het voor anderen doet? Als Dolf me uitnodigt op de rug van Aros, een goeiige lichtbruine haflinger ruin, ben ik er als de kippen bij. Voor de eerste keer op een paard, dat sla je toch niet af? Kan ik straks extra ontspannen weer aan de slag.

Stichting op je gemak

Een recordaantal vrijwilligers steekt vandaag en morgen de handen uit de mouwen tijdens NLDoet. Puntuitredacteur Evert Barten nam gistermorgen alvast een voorproefje door bij Stichting op je gemak in Yerseke vrijwilligerswerk te doen.

Deze stichting begeleidt kinderen en jongeren met een beperking, meestal met ADHD en/of ASS. Maar ook andere kinderen met een psychische beperking komen regelmatig bij de stichting langs voor activiteiten of therapie met onder meer de veertien paarden die de stichting rijk is.

Wil je leren paardrijden? Ook dat kan bij de stichting

Daarnaast is er plek voor dagbesteding voor mensen die niet in het normale arbeidsproces kunnen deelnemen of die een opstapje nodig hebben naar betaald werk. Woon je in de buurt van Yerseke en wil je leren paardrijden? Ook dan ben je bij Stichting op je gemak aan het goede adres. Een aantal meiden dat op paardrijsles zit, helpt als vrijwilliger bij de stichting. Verder staan er twee huifkarren die in de zomer ingezet worden voor het rondrijden van allerhande groepen.