„Mijn man ging ’s morgens vroeg naar zijn werk en ontdekte dat de bus weg was. Wij hadden die nacht niets gemerkt. De buren overigens ook niet. Iemand uit de buurt liet om een uur of zes de hond uit en zag dat de parkeerplaats leeg was. Maar dat is op zich niet zo gek: een paar van onze oudere kinderen hebben een rijbewijs en gebruiken de bus ook weleens.”

De ontsteltenis was groot in huize Van Oudheusden aan de Wingerd in Andel, gemeente Woudrichem. „Onze jongste zoon Jacco was helemaal overstuur. Hij slaapt beneden, naast de woonkamer, en hoorde ons erover praten. Toen heb ik hem het hele verhaal maar verteld.”

Twee jaar geleden schafte het gezin speciaal voor Jacco de rolstoelbus aan. Jacco werd geboren met een open ruggetje en is daardoor vanaf zijn middel verlamd. Het vervoer naar school wordt geregeld via de gemeente. „Maar verder is hij voor al het vervoer aangewezen op onze bus, die is voorzien van een elektrische lift. We kunnen hem zo binnen rijden en de rolstoel vastzetten.”

Op die manier gaat Jacco naar kerk en catechisatie en bezoekt hij de verenigingsactiviteiten van de gereformeerde kerk vrijgemaakt in Waardhuizen. „Verder doet hij aan rolstoelhockey in Gorinchem. Bovendien woont een deel van onze familie in Hardenberg. Dat is algauw 170 kilometer. Ook daarvoor is de bus onmisbaar.” Bijkomend probleem is dat Jacco’s rolstoel zo aan zijn lichaam is aangepast dat de stoel niet kan worden ingeklapt en dus niet in een gewone gezinsauto mee kan.

„Geweldig, al die hulp. We hebben zo veel reacties gehad; het was overweldigend”

De zoektocht van de politie naar de daders leverde tot nu toe niets op, een oproep van vader en moeder om de bus terug te brengen evenmin. De volgende dag, toen alle commotie een beetje voorbij was, ging Jacco weer naar school. „Maar hij was wel een stukje zekerheid kwijt. Als er anders wat aan de hand is of wanneer hij zich niet lekker voelt, kan hij ons altijd bellen en kunnen wij hem zo nodig ophalen. Die zekerheid miste hij nu. Bovendien was hij zijn mobiliteit kwijt, hij kon nergens heen.”

Inmiddels wacht de familie op de afhandeling door de verzekering en kijkt ze om naar een nieuwe bus. „Maar het duurt nog wel even voordat die beschikbaar is. Het is nu even improviseren.”

Dat gaat boven verwachting door de hulp die de Andelse familie van alle kanten krijgt aangeboden. Kennissen uit de kerk leenden tijdelijk een bus waar de rolstoel in kon worden gereden, een taxibedrijf uit Giessen verzorgt het vervoer van en naar de rolstoelhockeyclub en een bedrijf uit Boxmeer gaf de familie tijdelijk een rolstoelbus in bruikleen.

„Geweldig, al die hulp. We hebben zo veel reacties gehad; het was overweldigend”, zegt Jacqueline van Oudheusden. „Eerst waren we boos. We hebben hard voor die bus gewerkt en waren er zo blij mee. Dan duperen mensen je vreselijk op deze manier. Die diefstal raakte ons hele gezin en vooral voor Jacco was het heel vervelend. Van lieverlee ging de boosheid over: het gaat tenslotte alleen om materiële zaken. Nu overheerst de dankbaarheid vanwege alle reacties. Dat past bij dit dorp en ook bij deze streek. Sowieso blijken heel veel mensen bereid te helpen als anderen in de problemen komen.”

Na een korte stilte: „Zo word je doorgeholpen. Wij zien duidelijk Gods hand hierin. En Jacco? Die is er bijna overheen. Hij is nog een beetje stilletjes, maar hij komt er wel weer bovenop. Er staat weer een auto voor de deur en we zijn op zoek naar een andere bus. Het komt allemaal goed.”