Documentairemaakster Froukje van Wengerden hoorde het verhaal van haar oma nog niet zo lang geleden. In een interview vertelt zij dat ze het verhaal van haar oma wilde documenteren. Zo gezegd, zo gedaan. Het verhaal van haar oma is vastgelegd in een korte documentaire die de naam ‘Ik was pas 14’ draagt.

Het was 2 oktober 1944. Van Wengerdens oma zag hoe haar vader werd weggevoerd. Hij kwam nooit meer terug. Ze is nu nog de enige overlevende van de familie. Hoewel de gebeurtenis lang geleden is, doet de vrouw geëmotioneerd haar verhaal.

Het verhaal wordt ondersteund door filmbeelden van 14-jarige meisjes. Daar heeft Van Wengerden bewust voor gekozen. “Het raakte mij dat mijn oma 14 jaar was, omdat ik op precies diezelfde leeftijd ook een ervaring had die mijn leven veranderde: ik ontdekte dat mijn vader niet mijn biologische vader was. Ik vind het een interessant idee dat alle meisjes van 14 hun eigen verhaal hebben, iets meedragen. Daarom besloot ik naast mijn oma’s verhaal ook andere meisjes in de film te tonen die nu veertien zijn. Het is op die manier een universeel verhaal geworden”, vertelt Van Wengerden.

De documentaire, die twaalf minuten duurt, is hier te bekijken.