Welke opleiding doe je?
Ik zit op de ‘nurse school’ van CSS, een partnerorganisatie van Woord en Daad, waar ik word opgeleid tot verpleegkundige. Daar heb ik het echt naar mijn zin: de school staat in een mooie omgeving, alles is goed geregeld en we hebben docenten van wie we veel kunnen leren. Het mooist vind ik dat ik ook stage kan lopen in de klinieken op het platteland.
Wat zou je het liefst willen doen als je afgestudeerd bent?
Als ik mijn diploma heb, wil ik graag als verpleegkundige werken op het platteland. Daar wonen de armste mensen. Zij hebben vaak weinig rechten en gezondheidszorg is vooral daar hard nodig. Met mijn salaris hoop ik dan mijn familie financieel te steunen.
Wat is jouw wens voor verpleegkundigen in Bangladesh?
Het zou mooi zijn als er veel waardering komt voor het werk van verpleegkundigen. Sommigen werken in moeilijke omstandigheden, met weinig middelen. Verder hoop ik dat ook meer jongens zullen gaan kiezen voor dit beroep.
Wat is jouw wens voor moeders en baby’s in Bangladesh?
Mijn wens is dat elke vrouw in Bangladesh medische zorg kan krijgen tijdens haar zwangerschap. En ik wil ook graag dat elke vrouw medewerking krijgt van haar familie om naar de kliniek te komen. Daarmee is een zwangerschap niet meer zo ontzettend gevaarlijk voor een Bengalese vrouw. Ik wil graag als verpleegkundige mijn steentje hieraan bijdragen.
Als je zwanger bent in Bangladesh
Als je zwanger bent, kan er veel misgaan. Met de moeder of met de baby. Dat is in Nederland zo, maar in Bangladesh is het nog veel gevaarlijker. Daar krijgen veel vrouwen geen controles bij een verloskundige. Dus als er iets mis is, kan ook niemand ingrijpen.
Er zijn verschillende redenen voor het ontbreken van zorg. De familie van de vrouw vindt het niet nodig, of er is geen kliniek in de buurt, of je bent te arm om zorg te betalen.
Als vrouw in Bangladesh weet je meestal ook niet goed hoe je gezond kunt eten tijdens je zwangerschap. Want dat heeft niemand je geleerd. Of er is niet genoeg voeding. Je man neemt eerst wat hij nodig heeft, en wat er overblijft deel je als vrouw met de kinderen. Zwangerschapsverlof is er niet, dus je werkt gewoon door tot je baby wordt geboren.
En dan de bevalling. Die doe je dan dus ‘gewoon’ thuis, op de kale vloer. Zonder een verloskundige of arts erbij. Je kunt je wel voorstellen dat dat heel erg risicovol is.
Hoe werkt het project ‘veilig moederschap’?
Plaatselijke vrouwengroepen zetten zich in voor moeders en kinderen. CSS, de organisatie waarmee Woord en Daad samenwerkt in Bangladesh, brengt deze vrouwen bij elkaar en traint hen. Ze gaan in gesprek met dorpsleiders, religieuze leiders en proberen zo te werken aan een andere houding richting (zwangere) vrouwen. Ze zijn eigenlijk de stem van vrouwen richting de overheid. Vrouwen voor vrouwen!
Wil je meer weten over de actie Een kind geboren!? Of wil je iets doen? Bezoek dan de website.
