Dat Hillary Clinton een nieuwe gooi naar het presidentschap zou doen, leed eigenlijk weinig twijfel. De vraag was alleen nog wanneer ze haar nominatie bekend zou maken. Gisteren was het dan eindelijk zo ver.

In een gelikte videoboodschap van ruim twee minuten kondigde Clinton aan dat zij de nieuwe president van de Verenigde Staten wil worden. In 2008 verloor ze nog van Barack Obama, maar de voormalige first lady is vast van plan om na de verkiezingen van november volgend jaar haar intrek in het Witte Huis te nemen.

De grote vraag is wat Clinton de bevolking te bieden heeft. Want voor veel Amerikanen vertegenwoordigt de 67-jarige politica nog het ”oude” Amerika. Haar echtgenoot Bill beloofde in 2000 dat hij de „vergeten” middenklasse vooruit zou helpen. Anno 2015 –na een zware financiële crisis– heeft diezelfde middenklasse nog altijd het idee dat ze niet wordt gehoord.
Clinton vermeed dan ook gisteren zorgvuldig het woord middenklasse in haar boodschap. In plaats daarvan verklaarde ze dat ze de „kampioen van de gewone Amerikaan wil zijn.” Wat dat precies inhoudt zal ze de komende tijd in haar campagne duidelijk moeten maken.

De afgelopen maanden heeft Clinton herhaaldelijk geklaagd over de lage inkomens voor de lagere klassen in de Amerikaanse samenleving. Ook stelde ze de concentratie van onevenredig veel rijkdom aan de top aan de kaak. Maar gisteren kwam ze niet verder dan de opmerking: „Ik maak me op om iets te doen; ik ga voor het presidentschap.”

Dat neemt niet weg dat Clinton in elk geval een goede kans maakt om op zijn minst de Democratische nominatie in de wacht te slepen. Er hebben zich tot nu toe geen kandidaten in het Democratische kamp gemeld en het is de vraag of iemand serieus tegen dit politieke zwaargewicht is opgewassen. Amerikaanse media speculeren nog wel over enkele mogelijke kandidaten, maar dat zijn relatief onbekende namen.

Aan Republikeinse zijde hebben zich intussen twee conservatieve kandidaten gemeld: Rand Paul en Ted Cruz. Maar de meest serieuze tegenstand zal vermoedelijk komen van de voormalige gouverneur van Florida, Jeb Bush. De verwachting is dat ook hij zich binnenkort in de strijd om het Witte Huis zal mengen.

Ze zal vooral de vrouwelijke kiezers voor zich proberen te winnen

En dan wordt de uitkomst plotseling weer heel ongewis. Clinton is een zeer ervaren politica en een goede debater. Als geen ander weet ze hoe ze een verkiezingscampagne moet voeren. En zij zal vooral de vrouwelijke kiezers voor zich proberen te winnen.

Tegelijkertijd heeft Clinton een aantal belangrijke nadelen. Te beginnen met haar gezondheid. In 2012 en 2013 werd ze in het ziekenhuis opgenomen met een bloedpropje in haar hoofd. Mocht ze volgend jaar worden gekozen dan zou ze op 69-jarige leeftijd na Ronald Reagan de oudste kandidaat zijn die ooit in de VS tot president is gekozen.

Bovendien wordt Clinton achtervolgd door een affaire uit de periode dat ze minister van Buitenlandse Zaken was. Ze verstuurde duizenden ambtelijke e-mails via een privéserver bij haar thuis, terwijl die berichten via het departement hadden moeten worden verzonden. Nu zijn de mails niet meer te achterhalen.
De verwachting is dan ook dat de Republikeinse campagneteams deze affaire zullen uitbuiten om de integriteit van Clinton in twijfel te trekken.

Politiek gezien zal Clinton, mocht zij de nieuwe president worden, in elk geval nog twee jaar met een Republikeinse meerderheid in het Congres moeten samenwerken. Gezien het hoge gehalte van partijpolitiek in de Amerikaanse volksvertegenwoordiging zal dat niet meevallen.

Slim en ervaren
Jeb Bush geldt eveneens als een slimme en ervaren politicus. Hij is een werkpaard en zal maximaal campagne voeren, zoals hij dat ook deed voor het gouverneurschap van Florida. Bovendien heeft Bush een Mexicaanse echtgenote en spreekt hij vloeiend Spaans. Daarmee zal hij ongetwijfeld hispanics in de Verenigde Staten voor zich proberen te winnen.

Maar ook Bush heeft een aantal hindernissen te nemen. De vraag is of hij de Amerikaanse bevolking ertoe weet te bewegen voor de derde keer een telg uit de Bush-dynastie te kiezen. Veel Amerikanen hebben nog moeite met de politieke erfenis die zijn broer George W. Bush achterliet.

Binnen de Republikeinse Partij zijn de meningen over Jeb Bush verdeeld. Het behoudende deel vindt hem te liberaal, vooral op het gebied van immigratie. De liberalen vinden hem echter te conservatief, bijvoorbeeld als het gaat om euthanasie, abortus en homohuwelijk.

Toch lijkt het er vooralsnog op dat volgend jaar opnieuw een Clinton en een Bush het tegen elkaar gaan opnemen in de strijd om het Witte Huis. Tenzij er zich tussentijds nog een verrassingskandidaat meldt. Dat deed Barack Obama acht jaar geleden. Het resultaat is bekend.