Je zult nu wel denken: wat bezielt ze daar bij het RD, maar het zal u snel gaan dagen. Ik neem je mee naar de wereld van de vlogs, oftewel videoblogs, en andere onlinevideo’s. Als je het goed vindt, trek ik eerst even iets fatsoenlijks aan. Ik ben namelijk net uit bed gestapt.

By the way: een vlogger vousvoyeert zijn publiek niet. Al spreekt Enzo Knol (24) –ruim 1,5 miljoen abonnees op YouTube– de kijker wel aan met „dames en heren.” De eveneens 24-jarige videomaker Dylan Haegens houdt het bij: „Hey, mensen!”, vergezeld gaand van een gulle lach. Meer dan 1,1 miljoen mensen volgen deze jongeman uit Venray met zijn olijke kop en zuidelijke dictie. Kom daar bij de krant eens om.

Mogelijk zeggen namen zoals Enzo Knol, Dylan Haegens en Rutger Vink jou niets. De meeste jongeren echter wel.

Wereldburgers

De heren Knol, Haegens en Vink zijn exponenten van de generaties Y en Z, de (post)millennials: open wereldburgers die altijd online zijn. Ze richten de camera op zichzelf, brengen iets aansprekends te berde of doen iets leuks, en zenden dat uit via YouTube of Facebook. Daar verdienen ze een aardige duit mee. Want als je wekelijks of zelfs dagelijks honderdduizenden mensen bereikt, weten de grootbedrijven je wel te vinden.

De jonge vloggers en videomakers hebben veel invloed op hun leeftijdsgenoten, die vooroplopen in het bekijken van onlinevideo’s. Niet voor niets worden ze ”social influencers” genoemd. Verlekkert een vlogger je vanuit mediterrane oorden met zijn reisverslagen, dan begint het allicht te kriebelen. Rijdt jouw blijmoedige YouTube-held weer eens door de McDrive, dan lust jij ook wel een portie kipnuggets. En voldoet je rolmodel ondanks al dat fastfood perfect aan het heersende schoonheidsideaal, dan wenkt de sportschool.

Zakenblad Quote schat dat YouTubers Jordi van den Bussche (21) en Jelle van Vucht (20) in 2016 elk ruim een miljoen euro verdienden. Enzo Knol (zie ”Dit is gemaakt voor troep”) haalde 600.000 euro binnen. Dat het vloggen hem geen wind- eieren legt, blijkt wel uit het feit dat Enzo onlangs een Porsche à raison van 207.000 euro aanschafte. Het mag een wonder heten dat de blonde YouTube-ster er bescheiden onder blijft.

Geloof

Voor zover de vloggers en videomakers zich op zoiets als een levensvisie laten betrappen, is dat zelden een christelijke. „YouTubers geven aan gevoelige onderwerpen zoals geloof, seksualiteit, politiek, alcohol en drugs te vermijden”, zo schreef mediawijzer.net eerder deze maand naar aanleiding van onderzoek. De thema’s leveren vaak nare discussies op, en daar zitten de jonge hoeders van het optimisme –ook indachtig de portemonnee– niet op te wachten.

Toch is het niet een en al oppervlakkigheid wat de klok slaat in vloggersland. Neem Nas Daily (Nuseir Yassin, 25), een oud-Harvardstudent uit Laag-Galilea die zijn goedbetaalde baan als softwareontwikkelaar in New York opzegde om de wereld rond te reizen en dagelijks Facebookvideo’s van een minuut te maken. Zijn brede smile doet niet onder voor die van andere vloggers, maar hij weet ook een woord op zijn pas te spreken. Over godsdienst, vluchtelingen of zijn identiteit als Palestijnse Israëliër. Voor zijn 1,5 miljoen volgers heeft hij een boodschap van vrede en hoop.

Tot de volgende keer, mensen! Bedankt voor het lezen van dit artikel, steek een duimpje omhoog als je het leuk vond en vergeet niet vaker de papieren krant te pakken als je dat nog niet doet. Check ook Terdege en ons magazine De Week. Blijf lezen! Peace.

„Dit is gemaakt voor troep”

Als de reclame voor McDonald’s voorbij is, komt een uitgeslapen Enzo het beeld in gestuiterd. „Hallo! Leuk dat jullie kijken naar een –au, dat was de deur– gloednieuwe vlog! Mijn naam is Enzo Knol.” Vriendin Dee en Bumper, de hond des huizes, verschijnen ook ten tonele. Enzo trekt een gestreept shirt aan en toont ons zijn nieuwe „coole” kasten. „Eén, twee, drie: hoppakee. Dit is gemaakt voor troep. Hier kan ik gewoon lekker mijn troep in leggen of op zetten.” De goede verstaander heeft maar een half woord nodig: tijd voor een bezoek aan IKEA.

Op „blote voetjes” rijdt de vlogger met zijn auto naar het station om een vriend op te halen. „Ik heb nog niet eens gedoucht, ik kom echt rechtstreeks uit bed gewoon.” Comfortabele leren sportstoelen doen vermoeden dat Knol niet in een aftandse Panda rijdt. De jeugd boert kennelijk goed tegenwoordig.

Even later gaan Enzo en zijn kompanen naar het strand, onderweg luid meezingend met de eigentijdse muziek die uit de autospeakers klinkt. De taal van Knol is soms nogal ongepolijst, zo blijkt. Ondanks de stralende zon oogt de kust verlaten, de rest van Nederland is vermoedelijk aan het werk – of video’s aan het kijken. Wat volgt zijn strandtaferelen: Enzo met een bal („nu te verkrijgen op knolpower.nl”), Enzo met een krab op zijn hoofd, dronebeelden van de Haringvlietdam.

Op de terugweg bewondert de YouTuber bij een openstaande brug passerende schepen. Tienermeisjes duiken op; de roem van Enzo Knol reikt tot Voorne-Putten. Nog even snel langs McDonald’s, hoe kan het ook anders, en dan naar huis. De vlog eindigt in bed, waar Enzo afscheid van ons neemt met een welgemeend „dikke vette peace.” Waarvan akte.