De jongeman uit de Hervormde gemeente Hagestein stortte zich volop op zijn studie theologie en vrijwilligerswerk. Maar na drie jaar viel alles uit elkaar. „Ik was opgebrand en leeg. Mijn christenleven en alle goede bedoelingen waren op niets uitgelopen.”
Welke betekenis heeft genade voor je gekregen?
„Genade gaat voor mij over de liefde van God en Zijn goedheid. Hij houdt van ons zonder dat wij dat hebben verdiend. God hield zo veel van de wereld dat Hij Zijn Zoon gaf om voor ons te sterven. Dat stond ook als een paal boven water vanaf het moment dat ik vier jaar geleden als 17-jarige tot geloof kwam. Een wonder van genade. Daarna wilde ik getuigen van Zijn genade en zoekende liefde voor zondaren.”
Hoe is je beeld van genade in de loop van de tijd verdiept?
„Als jonge christen kijk je om je heen hoe andere christenen hun leven vormgeven. Ik zag allerlei soorten. Ik zag ‘normale’ christenen die naar de kerk gingen en doordeweeks gewoon hun werk deden. Maar af en toe kwam je ook heel fanatieke christenen tegen. Met ongekende passie leven zij voor God. Dat sprak me aan. Zo wilde ik het ook.
Dus ik heb m’n mouwen opgestroopt en ben aan de slag gegaan. Volop actief binnen de kerk en daarbuiten. Ik heb me met vrijwilligerswerk en een theologiestudie vervolgens ongelooflijk druk gemaakt. Maar ik hield het uiteindelijk niet vol.”
Wat motiveerde je om zo te gaan leven en wat maakte dat je er niet mee verder kon?
„Allereerst was ik zo gegrepen door Gods genade voor mij dat er in mij een vuur ontbrandde om Hem te danken met mijn leven. Alles aan Hem te geven, ik wilde niets liever. Maar ik was onbewust gaan denken dat ik mijzelf moest bewijzen. God deed alles voor mij, nu zou ik Hem terugbetalen. Dat dacht ik niet letterlijk, maar zo leefde ik wel. Ik wilde niets liever dan werken voor God in m’n eigen kracht.
Na drie jaar viel alles uit elkaar. Ik had totaal geen energie meer, ik was opgebrand en leeg. Burn-out. Dat was een ontzettend pijnlijke en vernederende ervaring. Je staat langs de zijlijn, je kunt helemaal niks meer. Hoe nu verder?”
En? Hoe ging het verder?
„Ik vroeg me af of God nog steeds van mij hield nu ik helemaal niets meer kon terugdoen. Mijn leven was leeg, mijn christenleven en alle goede bedoelingen waren op niets uitgelopen. Op dat moment zag ik dat ik niet echt uit genade leefde. Ik dacht dat ik veel moest doen om de liefde van God te verdienen.
Onbewust was ik gaan denken dat ik me moest bewijzen als christen. Tegenover alle mensen om me heen en tegenover mezelf. Ik kon niet met mijn hart geloven en beseffen dat God van mij hield zonder dat ik daarvoor iets terug zou doen. En laat dát nu net genade zijn; de kern van het christelijk geloof!”
Wat springt er voor je uit als je aan die periode terugdenkt?
„Dat ik Gods genade echt herontdekt heb. Genade is echt genade. En dat betekent dat je klein wordt voor God. Op de website van ”ABC van het geloof” wordt beschreven dat genade, net als water, altijd de laagste plek zoekt: een nederig en gebroken hart. Nou, dat spreekt me enorm aan. Zo heb ik dat ook ervaren. Uit genade leven is niet makkelijk. Het is pijnlijk. Om genade te aanvaarden, moeten we erkennen dat we zonder God niet kunnen leven. Genade vraagt van jou en mij dat we niet gaan presteren om iets van God te verdienen. Dat gaat tegen onze natuur in. Ik wil liever iets krijgen wat ik verdiend heb.
Genade vraagt daarom dat we klein worden voor God en eerlijk in de spiegel kijken. Dan moeten we ons de vraag stellen: Waarom doe ik wat ik doe? Doe ik wat ik doe uit liefde voor God of een ander, of zit er iets bij van zelfrechtvaardiging? Om in de genade van God te blijven, mogen we onszelf herinneren hoe veel God van ons houdt.”
Veranderde deze ervaring iets aan de manier waarop je naar anderen kijkt?
„Zeker, het overkwam me geregeld dat ik in gedachten een ander die in een benarde situatie zat, veroordeelde. Als ik las in de krant over een moordenaar of serieverkrachter, dan zuchtte ik soms in mijzelf: „Hoe slecht kan een mens zijn?”
Dan had ik mijzelf alweer omhooggewerkt en was ik beter dan velen om mij heen. De Heere Jezus leert me zo anders kijken naar Hem, naar mijzelf en naar de mensen om mij heen. Het is puur dankzij Gods genade dat ik nu anders doe en wil. Daar prijs ik Hem voor, en niet langer mijzelf. En het afgeven op mensen die het ‘slechter’ doen, hoort niet bij een leven van genade. Dan ben je vergeten waar je zelf vandaan komt.”
Wat zou je jouw leeftijdgenoten mee willen geven?
„Alsjeblieft, vergelijk jezelf niet voortdurend met een ander. We weten het met onze christelijke levensstijl zo goed te verpakken allemaal, maar wees eerlijk! Het is zo menselijk om goed te willen zijn en jezelf te willen verbeteren, maar Jezus leert ons echt anders.
Maak jezelf niet groter dan een ander, op welke manier dan ook, maar wees klein voor God. Bid om Zijn Geest, dat Hij je zal vervullen met Zijn genade. God zal je steeds meer vormen naar het beeld van Zijn Zoon. Daarin vind je échte liefde, échte genade en het echte geluk. Dat is geen leven wat je verdient, dat is een leven wat je uit genade ontvangt. Tot eer van Hem!”
Henrick wilde zo veel voor God doen, dat hij een burn-out kreeg. beeld HJW
