Ik spring op de fiets naar mijn werk en realiseer me dat ik nog een deel van de enquêtevragen aan moet passen voordat ik deze kan afnemen op de basisschool. En daarom zal ik in het holst van de nacht de enquête nog moeten aanpassen.
Terwijl ik aan het werk ben, bedenk ik dat het leuk is om morgen snoepjes mee te nemen voor de leerlingen. Alleen vergeet ik op dat moment dat de leerlingen vanwege het geloof in Allah alleen gelatine-vrije snoepjes mogen. Daar komt nog bij dat deze school een ‘gezonde’ school is.
De volgende ochtend regel ik gelatine-vrije snoepjes. Als ik ze uitdeel aan de kinderen, reageren ze alsof ik miljoentjes rondstrooi. Mentaal smullen ze zakken suiker naar binnen.
Het afnemen van de enquête lijkt goed te gaan. Totdat ik na afloop geen 17, maar 170 reacties blijk te hebben ontvangen. Het probleem zit hem blijkbaar in het feit dat wanneer je op versturen klikt, je een paar seconden moet wachten. Zoveel geduld hadden de kinderen niet, dus klikten ze een keer of acht.
Aangezien ik een goed beeld wil hebben van het onderzoek besluit ik alle dubbele antwoorden -153 per klas- eruit te halen. Het is een saai werkje en daarom zoek ik wat uitdaging op. Zijn jongens of meiden ongeduldiger? Na het verwijderen van alle dubbele antwoorden ben ik ervan overtuigd dat het de testosteronbommen zijn. Maar ook sommige meiden konden er wat van. Ik ben blij dat ik de enquête niet hoefde in te vullen. Want ik had er ongetwijfeld bijgezeten.
