Compleet verrast was Gertjan toen hij het jongerenlintje De Dordtse Belofte kreeg. „Ik dacht dat het gewoon om een uitnodiging voor de nieuwjaarsreceptie ging.” Maar niets was minder waar, zo bleek toen burgemeester Brok hem de onderscheiding gaf. De Dordtse Belofte wordt eens per jaar uitgereikt aan jongeren in de leeftijd van 6 tot 21 jaar die een bijzondere prestatie leveren voor de stad of voor andere Dordtenaren.
Zo ook Gertjan, voor zijn werk als vrijwilliger op de kinderboerderij van stadsboerderij en duurzaamheidscentrum Weizigt. Waarom hij zich inzet? „Het leek me leuk om met dieren te werken. Toen ik 11 jaar was, heb ik me opgegeven. Sinds januari 2011 werk ik er op zaterdag.” En dat betekent elke zaterdag op tijd uit de veren. „Ik begin rond negen uur met het voeren van de dieren, daarna ga ik de stallen uitmesten en de straat vegen. Verder pak ik allerlei klusjes op: ik loop rond met de dieren, borstel de paarden, voer kleine reparaties uit en beantwoord vragen van kinderen en andere bezoekers. Aan het eind van de middag zit het werk erop.”
Liefde voor dieren
Volgens Gertjan is de liefde voor dieren zijn grootste motivatie om dit werk te doen. Al zit het ook in de genen van de familie Vis om de handen uit de mouwen te steken: de vader van Gertjan is koster van de Julianakerk van de gereformeerde gemeente, vijf minuten lopen bij Weizigt vandaan. „Ik help ook weleens in de kerk. De dierenliefde komt echter van mijn moeders kant. Zij komt van een boerderij. We hebben thuis katten, kippen, konijnen en vogels.”
De inzet van Gertjan bleef niet onopgemerkt. „Vorige week vroeg iemand van Weizigt of ik zin had om mee te gaan naar een nieuwjaarsontmoeting. Ik had niks in de gaten en ging gezellig mee. Toen ik op het stadhuis nog meer mensen van Weizigt, mijn ouders en ons hele gezin zag, begreep ik dat er meer aan de hand was.”
Complimenten
Door de burgemeester, wethouders en de leiding van Weizigt werd Gertjan overladen met complimenten. „Elke zaterdag, ook al regent het pijpenstelen of vallen de mussen van het dak, steekt hij zijn handen uit de mouwen om de dieren te verzorgen. Ook staat hij altijd klaar om bezoekers te helpen en vragen te beantwoorden. Hij doet deskundig en trouw zijn werk en is een grote steun voor andere vrijwilligers. Alle reden om hem te nomineren voor een bijzondere onderscheiding”, aldus een van de sprekers.
Je zou er verlegen van worden, maar Gertjan blijft nuchter. „Mooi om te horen en het is natuurlijk een prachtige waardering, maar ik vind het vooral fijn om zaterdag gewoon weer in Weizigt bezig te zijn.”
Later wil Gertjan de veehouderij in. „Het duurt nog een jaar of drie tot ik klaar ben op school. Als ik ga werken, wordt het lastig om me voor Weizigt in te zetten. Maar tot die tijd blijf ik daar zeker actief; het is leuk om te doen.”
