De Bennekommer speelde als scholier al graag een spelletje achter de pc, vertelt hij in de zonovergoten tuin van zijn ouderlijk huis aan de rand van het dorp. Zijn levensverhaal verhaalt hij rustig en gestructureerd. Het helpt hem om over zijn spelverleden te vertellen. Zodat hij het verleden niet romantiseert.

Het vwo op de Jacobus Fruytier scholen­gemeenschap in Apeldoorn doet Gerco met twee vingers in zijn neus. „Ik had veel vrije tijd en wist niet wat ik ermee moest.” Op school mist hij de aansluiting met leeftijdsgenoten en voelt hij zich eenzaam. „In de games die ik speelde, zagen anderen mij wel staan, had ik vrienden en kreeg ik erkenning voor mijn prestaties.”

Zijn gedrag verhindert hem niet om zijn vwo-diploma te halen. Met zijn diploma op zak meldt Gerco zich in Enschede voor de studie technische geneeskunde. Van zijn ouders krijgt hij een laptop. „Toen ging het snel bergafwaarts. Internet in de stad was veel beter dan bij mij thuis in het buiten­gebied. Ik ging tijdens de colleges achterin zitten gamen. Het interesseerde niemand iets.” Na een halfjaar loopt Gerco vast met zijn studie. De andere helft van het jaar zit hij thuis op zijn kamer te gamen. „Toen wist ik echt niet meer wat ik met mijn leven aan moest.”

Zijn moeder dringt erop aan dat hij gaat studeren. Het wordt het EH-Basisjaar. Om te ontdekken wat hij wil. „Ik had daar aansluiting met anderen en kreeg ook een vriendin.” Maar de opleiding is opnieuw te eenvoudig voor Gerco. Dus gamet hij.

Het volgende jaar begint hij met de studie geneeskunde. En weer stelt hij het gamen boven studeren. Ondertussen gaat zijn verkering uit. Gerco raakt de bodem van zijn bestaan. „Ik realiseerde me dat ik hier niet alleen meer uitkwam.” Aan de huisarts vertelt hij: „Ik ben bang dat ik game­verslaafd ben.”

Na wat omzwervingen komt hij in juni 2016 in een verslavingskliniek terecht. Tien weken lang zit hij in de Belgische Ardennen tussen de drank- en drugsverslaafden. „Dat was even schrikken. Maar zij zochten net als ik een uitweg uit hun problemen. Zij vonden een ontsnappingsmogelijkheid in chemisch spul, ik achter de computer. Maar we hadden allemaal geen werk en geen geld en vonden het leven uitzichtloos. Als ik met andere vrienden in een andere omgeving was opgegroeid, had ook ik aan de drugs gezeten.” In de hele kliniek was één Bijbel in Gewone Taal. Niet de vertaling die Gerco gewend is. „Maar ik heb hem de hele tijd bij me gehouden en veel gelezen. Dat gaf mij kracht.”

Na zijn verblijf in de kliniek krijgt Gerco de kans om te bewijzen dat hij zijn oude leven definitief vaarwel kan zeggen. Het belangrijkste wordt voor hem het vullen van zijn lege agenda. Al snel vindt hij in een fabriek werk aan de lopende band. „Van een van mijn collega’s leerde ik veel. Hij was na de basis­school gaan werken, maar is gewoon tevreden met wat hij heeft. Zo iemand heeft het beter voor elkaar dan ik.”

Nu herontdekt Gerco zijn dromen. „Ik heb mijn motorrijbewijs gehaald en vorige week met mijn vader en broertje rondgetoerd. Ik wilde dat altijd al, maar had het geld niet omdat ik alles uitgaf aan games. Om een zeldzame outfit voor mijn speelkarakter te kopen, waardoor ik opviel. Zodat ik gezien werd in het spel. Maar motorrijden is een droom die uitkwam. En verder wil ik gewoon een normaal leven leiden.”

Zelfs op zijn smartphone is geen spelletje meer te vinden. Gerco weet dat hij er niet aan moet beginnen. „Dan voel ik de drang weer om meer te spelen. Er is niet veel voor nodig om alles wat ik heb opgebouwd als een kaartenhuis in elkaar te laten storten.”

De Bennekommer leert steeds beter te leven met zijn verleden. En is er wijzer van geworden. „Ik weet nu dat mijn waarde niet afhankelijk is van wat andere mensen van mij vinden.” Perspectief heeft hij ook weer. „Na de zomer wil ik voor leraar maatschappijleer gaan leren in Amsterdam. Ik vertel meteen op dag één op school over mijn verleden en hoop dat ze mij dan extra in de gaten houden.” Ook houdt hij contact met een psycholoog om goed om te gaan met de vrijheid die het studentenleven meebrengt. Want het spel blijft trekken. Vooral als Gerco niet lekker in zijn vel zit. „Maar eigenlijk is nu alles beter. Ik heb weer dromen.”


De simpelste gameverslavingstest

Volgens Gerco is het eenvoudig om vast te stellen of je té graag gamet. „Vraag je af of je andere dingen laat liggen of afzegt om te kunnen gamen.”

En als dat zo is? „Praat er dan over met anderen. Ga er niet van uit dat je wordt veroordeeld. Ik heb nog nooit één vervelende reactie op mijn verhaal gehad.”