Fahima Elmi (16) uit Lisse is geboren in Nederland uit Afghaanse ouders. Van haar tiende tot haar twaalfde zat ze in een vrouwenopvang. Haar ervaring in die opvang was niet positief: ze had het gevoel dat ze voor anderen een stuk bagage van haar moeder was. Daarom zet Fahima zich nu in voor kinderen en jongeren in opvangcentra. „Ik wil dat ze zich kunnen uiten. Dat ze zich gehoord voelen.”

Je zet je in voor maar liefst drie organisaties. Wat doe je?

„Toen ik 11 jaar was, werd ik kinder­ambassadeur van de stichting Het Vergeten Kind (klik hier voor een video). Zij zorgen voor het opvrolijken van opvangcentra. Door de muren te verven of een leuke speelplek te maken, worden centra kindvriendelijker en voelen kinderen zich er meer thuis.

Ook via de jeugdraad van Jongeren voor een veilige toekomst kom ik op voor kinderen in opvangcentra. Ik was in 2015 het eerste lid van die raad. We komen binnenkort met een boek met anonieme verhalen van jongeren uit opvangcentra. Het boek gaan we aan directeuren van centra overhandigen. Verder praten we veel met politici.

Als lid van de Jongerentaskforce zet ik me in voor kwetsbare jongeren in het algemeen. Hoewel de meeste Nederlandse kinderen het goed hebben, zijn er ook veel kwetsbare kinderen die opgroeien in een onveilige thuis­situatie. Zo hebben ze te maken met echtscheidingen, mishandeling, of ouders met verslavingen of psychische problemen. Er moet naar hen geluisterd worden.”

Wat heb je bereikt?

„Al best veel. Door het werk van de Jongerentaskforce is in de Tweede Kamer een motie aangenomen dat er in de hulpverlening meer met kinderen gepraat moet worden.

En vorig jaar ben ik in Bulgarije op een conferentie van de Raad van Europa geweest. Het was heel gaaf dat je die hoge piefen iets mag vertellen over kinderrechten en het is mooi als je merkt dat er naar je geluisterd wordt.

Wat ook cool is: je hebt veel kinderen bewust gemaakt van hun rechten. De aantallen zijn alleen wel lastig te meten.”

Wat is je droom?

„Later zou ik graag in de politiek willen of op een andere manier kinderen willen vertegenwoordigen. De nominatie zorgt voor extra enthousiasme om door te gaan. Je wilt soms veel dingen in de wereld verbeteren, maar het is nooit zo dat dat in één keer lukt. Het gaat niet om grote veranderingen, maar om kleine stapjes. Aan zo’n klein stapje wil ik bijdragen. In Nederland, maar ook internationaal. Ik zou bijvoorbeeld graag naar Afghanistan of Afrika gaan om daar kinderen te helpen.”

Waar komt je gedrevenheid vandaan?

„Dat weet ik niet precies. Het is altijd al een deel van mijn leven geweest. Van jongs af aan wilde ik kinderen helpen. Zo zamelde ik geld in voor kinderen bij een actie van Unicef – nog voordat ik in de opvang kwam. Uiteindelijk is het mijn passie geworden en ben ik er elke week mee bezig. Soms ben ik er hele weekenden voor op pad.”

Kindervredesprijs

Met de Internationale Kindervredesprijs zet KidsRights al twaalf jaar lang dappere jongeren in de spotlights. Bij de editie van dit jaar maakt een record­aantal van 169 jongeren kans op de prijs, die op 4 december wordt uitgereikt in Den Haag. Genomineerd zijn jongeren van over de hele wereld die zich inzetten voor de rechten van het kind. Vorig jaar was Kehkashan Basu (16) uit de Verenigde Arabische Emiraten de winnaar, vanwege haar strijd tegen klimaat­verandering. Een heel bekende winnaar van de kindervredesprijs is de Pakistaanse Malala Yusafzai (16). Zij kreeg in 2014 ook nog eens de Nobelprijs voor de Vrede voor haar inzet voor beter onderwijs.

Gabriël Gomes Barros (18) uit Rotter­dam is de tweede Nederlandse genomineerde voor de Internationale Kindervredesprijs. „Ik wil later Kinderombudsman worden.” Lees hier het interview met Gabriël.

Wil jij regelmatig het beste van jongerensite Puntuit (voor jongeren van 12 tot en met 25 jaar) op je smartphone ontvangen? Dat kan nu ook door je aan te melden bij de redactie via WhatsApp. Puntuit voegt je dan toe aan een lijst, waarna je af en toe een link naar een artikel –eentje die je gelezen/gezien moet hebben– krijgt toegestuurd.