Tweeënhalf jaar werkt Aultman –afkomstig uit Orangepark, Florida– als arts in een abortuskliniek. Jaren waarin ze abortussen uitvoert zowel bij vrouwen die nog maar een paar weken zwanger zijn als bij vrouwen bij wie de zwangerschap ver gevorderd is. Met eigen ogen ziet Aultman de lichaamsdelen van de foetussen die ze operatief uit de baarmoeder verwijdert.

Beelden die ook in de recente film ”Unplanned” getoond worden. Vanaf woensdag draait de film, die als heftig wordt bestempeld, in reguliere Nederlandse bioscopen door het hele land.

Waarom koos u ervoor abortusarts te worden?

„In de Verenigde Staten ben je als beginnend arts verplicht te leren hoe je een abortus moet uitvoeren. Tenzij je gewetensbezwaren hebt. Ik was ervan overtuigd dat ik met een abortus vrouwen een dienst bewees. Ik ben opgeleid als verloskundige-gynaecoloog. Onder mijn werk vielen bevallingen, behandeling van vrouwenkwalen en ook abortussen.

Dat ik in een abortuskliniek ben gaan werken, was met name voor het geld. Het is als beginnend arts gebruikelijk om naast je werk nog een tweede baan te nemen. Ik kon kiezen uit spoedeisende hulp of een abortuskliniek. De laatste betaalde beter en het leek me niet lastig in zo’n kliniek te werken.”

Wat voor effect had het werken in de abortuskliniek op u?

„Ik had het idee dat ik iets goeds deed voor de vrouwen. Als ik een abortus uitvoerde, voelde ik me daar volledig bij op mijn gemak. Ik deed zelfs abortussen toen ik zelf zwanger was.”

In de film ”Unplanned”, die vanaf morgen draait in Nederlandse bioscopen, is onder meer te zien hoe een abortus in zijn werk gaat. Hoe realistisch zijn die beelden?

„De hele film is realistisch. Alles wat verteld wordt, is correct. Waarheidsgetrouw, niet overdreven. Zoals de abortus in de film eruitziet, zo ging het in de kliniek waar ik werkte. Bij een curretage wordt eerst het vruchtwater uit de baarmoeder gezogen, daarna verschijnt er plotseling roze bloed. Daarbij zit de baby. Alles verdwijnt in een zak. Na de behandeling moet de arts in die zak kijken om te checken of alles van de foetus verwijderd is. Abby Johnson (de hoofdpersoon uit ”Unplanned”, MR) vindt dat interessant om te doen. Ik herken die wetenschappelijke interesse. Voor mij was de foetus niet anders dan het kippenembryo dat ik op college onder handen kreeg.”

In ”Unplanned” lijkt het alsof de vrouwen soms haast gedwongen worden de abortus te ondergaan.

„Klinieken kunnen inderdaad erg overredend zijn. Met het uitvoeren van abortus verdienen ze immers hun geld. In de kliniek waar ik werkte, heb ik dwang niet meegemaakt. Al gedroegen de vrouwen zich wel heel verschillend. Sommige waren heel verdrietig; andere wilden zo snel mogelijk van hun baby af.”

Waarom bent u gestopt?

„Na de geboorte van mijn kind kwam ik tijdens mijn werk in de kliniek drie vrouwen tegen. De eerste had al drie abortussen ondergaan en gebruikte abortus als gezinsplanning. De tweede wilde de foetus niet zien, maar zei: Ik wil die gewoon doden. De laatste vrouw huilde de hele tijd tijdens de behandeling. Door dat contrast tussen vijandigheid en wanhoop wilde ik onmiddellijk stoppen. Je houdt het niet lang vol, het tellen van lichaamsdelen. Veel abortusartsen in de VS stoppen ermee.”

Hoe kijkt u terug op deze periode in uw leven?

„Met grote droefheid en spijt. Ik heb verschrikkelijke dingen gedaan. Toen ik in de kliniek werkte, had ik niet door dat het werk me infecteerde. Het uitvoeren van abortussen maakte me gevoelloos voor het doden van mensen. Ik ben dankbaar dat we een vergevende God hebben. Dankzij Hem spreek ik me nu uit voor de prolifebeweging en kan ik andere mensen confronteren met wat ze doen.”

Er is een kloof tussen de prochoice- en de prolifebeweging. Wederzijdse argumenten landen niet. Hoe komt dat?

„Ik zie ook in de VS dat het prochoicekamp vijandig is richting het prolifekamp. Aanhangers van de prochoicebeweging verwijten prolifemensen dat ze radicaal en gestoord zijn, terwijl ze dat zelf zijn. De abortusindustrie is er erg goed in mensen te overtuigen dat abortus de enige oplossing is bij een ongewenste zwangerschap.”