„Dat is misschien wel mijn belangrijkste motivatie om met jongeren te werken: ze willen gehoord en gezien worden. Je moest eens weten hoe belangrijk het voor hen is dat een docent elke morgen in de deuropening staat en „goedemorgen” zegt.

Het gaat hier op het mbo echt om relaties opbouwen. Pas als dat gebeurt, kun je kennis overdragen. Dat heb ik wel geleerd in de bijna dertien jaar dat ik op het Hoornbeeck College werk.

Toen ik voor de tweede keer de vierde van de havo deed en het opnieuw niet lukte, heb ik de overstap gemaakt naar het mbo. Dat was niet leuk en voelde als falen. Misschien dat ik daarom de havoërs zo goed snap die hier instromen.

Ik geef nu drie jaar les in Gouda, vanaf het moment dat deze locatie van start ging. Toen er mensen voor gevraagd werden, heb ik me direct aangemeld, mijn huis in Goes te koop gezet en ben naar Dordrecht verhuisd. Zo gaat dat bij mij: in nieuwe dingen zie ik een uitdaging en ik hoef meestal niet lang na te denken om een beslissing te nemen.

Daar moet je wel bij bedenken dat ik single ben. Ik kan dus zomaar de deur achter me dichttrekken. Een ander voordeel is dat ik me helemaal kan geven aan mijn werk en dus aan de jongeren.

Afwisseling

Binnen de opleiding welzijn verzorg ik de sociaal-agogische vakken, zoals agogiek en ontwikkelingspsychologie. Daarbinnen zit veel afwisseling. De ene keer geef ik les over genderdysforie, de andere keer gaat het over rouwverwerking. Zelf vind ik het belangrijk om verbinding te leggen tussen theorie en praktijk. Dat komt vooral tot uiting tijdens het begeleiden van stages. Op werkplekken zie je studenten soms opeens tot bloei komen. Ik vind het mooi om hen daarin te begeleiden.

Waarom ik zo enthousiast ben? Aan de ene kant ben ik gewoon zo. Maar nog belangrijker: ik houd van mijn studenten. Hoe ze met je meeleven... Neem de dag dat ik op de foto moest voor dit artikel. Ze leefden zó mee: wat voor jurkje ik aan had en dat ik de juiste schoenen erbij aangetrokken had.

Wederzijds probeer ik er voor hen te zijn. Dan maak je ook verdrietige dingen mee. Zo heb ik vorig jaar drie keer aan het graf gestaan van ouders van studenten.

Wij als docenten maken een belangrijke fase mee in het leven van jongeren: van puber naar jongvolwassene. In deze tijd mag ik aan de zijlijn staan en hen binnen drie jaar klaarstomen voor een baan in de maatschappij. Dat is dankbaar werk. Als je ziet dat jongeren soms zo gegrepen zijn en ergens helemaal voor gaan; daar word je toch blij van?

Mijn liefde voor het onderwijs kreeg ik in de tijd dat ik als onderwijsassistente werkzaam was op de Guido de Brès in Rotterdam. Ik had voor die baan gekozen omdat ik toentertijd in deeltijd maatschappelijk werk en dienstverlening studeerde. De regelmatige werktijden in het voortgezet onderwijs waren daarbij handig.

Identificatiefiguur

In 2005 ben ik als zijinstromer begonnen op het Hoornbeeck College. Zelf heb ik ooit de opleiding welzijn gedaan, toen nog op het Plancius College in Rotterdam. Die stap was dus niet zo groot voor mij.

Ik geef me helemaal aan mijn werk, maar de zaterdagen houd ik echt voor mezelf. Gelukkig heb ik veel energie, zodat het niet snel te veel wordt. En ik krijg ook veel energie van het lesgeven. Zeker als je merkt dat je een identificatiefiguur mag zijn. Daar heb ik veel voor over.”

Loopbaan Willian Overbeeke

Willian Overbeek groeide op in Goes en volgde daar de havo op het Calvijn College. Halverwege stapte ze over naar het mbo en begon in 1991 aan de opleiding welzijn op het toenmalige Plancius College in Rotterdam. Tot 2005 werkte ze in de psychiatrie, de gehandicaptenzorg, op een internaat, bij een instituut voor dove jongeren en als onderwijsassistente. In 2005 maakte ze als zijinstromer de overstap naar het Hoornbeeck College. Een jaar later haalde ze haar onderwijsbevoegdheid. Ze werkte op de locatie in Rotterdam, Goes en Gouda. In 2010 rondde ze een post-hbo-opleiding onderwijskunde af.