Psalm 88 is de bedroefdste en klaaglijkste psalm in ons gehele psalmboek. Wat kan het doel zijn van deze innerlijke getuigenis? En als dit een leerdicht is, wat leert de Heilige Geest ons? In ieder geval wil Hij ons leren en onderwijzen over de verborgenheden van het Koninkrijk der hemelen. 2 Tim. 3:16-17.
De omstandigheden van Heman zijn echt heel erg. Hoor maar: "Mijn ziel is verzadigd van rampen, mijn leven is het graf zeer nabij". Heman lijkt meer dood dan levend. Hij leeft nog wel maar er lijkt een verschrikkelijke verdoving over zijn hart en leven te liggen. Alles is zo donker, hoe kan een mens zo leven? Wat helpt bidden dan? Er verandert niets: "Ik draag Uw verschrikkingen, ik ben radeloos. Van mijn jeugd aan ben ik bedrukt en twijfelmoedig, Uw verschrikkingen doen mij vergaan."
Tóch kun je een spoor van licht ontdekken in deze zwarte duisternis. Hoor maar: "O HEERE, God van mijn heil!" Heman roept in deze verschrikkelijke omstandigheden de HEERE erbij, het heil is bij God! Tussen de regels door kun je dus toch een straal van licht en vertroosting lezen. En wat een volharding spreekt er uit zijn woorden.
Psalm 88 is een leerdicht. Wat leer je?
God zegt: "Kom maar, Ik weet het, klaag je nood, zeg het maar, zeg het Mij, ook nu. Ik ben de HEERE, de Jahweh, Ik ben die Ik ben, Ik zal zijn die Ik zijn zal." Doe het Woord open, Tolle Lege, neem en lees, en bid: "Heere Jezus, U ziet mij zoals ik ben. Dieper dan ik mijzelf ooit ken, kent Gij mij. O God, mijn God, God van mijn heil, Jeschuah, Jezus, is mijn heil. Glorie zij Uw Naam, o God!"