Je noemt jezelf wedding writer. Waarom niet gewoon bruiloftschrijver?
"Dat klinkt toch minder goed hé. In het Engels krijgt het woord meer sjeu.”
Vertel: wat doe jij op een bruiloft?
"Op de grote dag knoop ik telkens gesprekjes aan met bruiloftsgasten. Ik laat vrienden van het stel een leuke anekdote over het paar vertellen en vraag opa en oma wat ze ervan vinden dat hun kleinkind gaat trouwen. Verder luister en observeer ik veel. Het leuke is dat ik daardoor momenten meekrijg die aan het bruidspaar op de dag zelf voorbijgaan. Als ze het dan later lezen, kunnen ze extra genieten van hun dag.”
Spreek je het bruidspaar zelf ook?
"Voorafgaand aan de bruiloft voer ik met hen een kennismakingsgesprek van twee, soms tweeënhalf uur. Op hun bruiloft ga ik mee met de fotoshoot. Dat is het enige moment dat ik hen samen kan spreken. Dan vraag ik aan de bruidegom wat er door hem heen ging toen hij zijn bruid die ochtend zag, of de bruid zenuwachtig was, dat soort dingen. De rest van de dag ben ik op de achtergrond aanwezig. Want het verhaal is er al. Ik hoef het alleen nog maar op te pennen.”
Een bruiloft is al duur genoeg, zal menig bruidspaar verzuchten. Moet een stel nu naast een foto- en een videograaf ook nog een wedding writer inhuren?
"Daar gaan ze zelf over. Ik zie mezelf als alternatief voor de videograaf, al wil ik me niet neerzetten als concurrent. Maar een videograaf levert uiteindelijk wat oppervlakkige sfeerbeelden op van een paar minuten. Die beelden voegen nog eens betrekkelijk weinig toe aan de foto’s die er zijn gemaakt.
En een videograaf vraagt niet aan de vader van de bruid hoe het voelde om zijn dochter weg te geven. Ik doe dat wel. ÑIk heb haar niet weggegeven, ik heb er een zoon bijgekregen”, antwoordde een man eens. Dat leg ik dan vast op schrift. Superleuk voor het bruidspaar om dat later nog eens terug te lezen.
Nog een voordeel van een wedding writer ten opzichte van een videograaf: ik kost nog geen 1000 euro, dus ben meestal goedkoper dan hij.”
Kun je genieten van een bruiloft?
"Jazeker. Als de vader van de bruid zoiets zegt, raakt me dat. Dan pink ik een traantje weg.”
Wat voor bruiloft versla je het liefst?
"Strand, bos of festival, het maakt me niet uit. Als er maar liefde is. Wel heb ik een voorkeur voor christelijke bruiloften. Die hebben meerwaarde, omdat het bruidspaar dan Gods zegen vraagt over hun huwelijk. Dat is voor mij een ontroerend moment.”
Zelfs een bruiloftsdag hoeft niet enkel rozengeur en maneschijn te zijn. Is er in jouw verslag ook plaats voor minder mooie momenten?
"Imperfecties horen bij het leven. Ook een bruiloft is niet enkel schoonheid en blijheid. Als opa verdrietig is omdat zijn vrouw de bruiloft niet meer kan meemaken, schrijf ik dat gewoon op. Dat mag er ook zijn.
Maar ik schrijf natuurlijk in opdracht van het bruidspaar. Als zij er iets echt niet in willen hebben, houd ik daar rekening mee. Zo gaf op de eerste bruiloft die ik versloeg de schoonzus van de bruidegom een speech die niet heel aardig was. Dat ging over een ex. Een pijnlijk moment. Het bruidspaar vroeg me dat niet in het boekje op te nemen. Dus ik leverde het mee als los blaadje.”
Je bent op een bruiloftsdag twaalf uur in touw. Dan nog de reistijd. Slaap je goed als je thuiskomt?
"Als ik in de auto naar huis zit, begint het verhaal zich in mijn hoofd te vormen. Bepaalde beelden komen terug. Mijn hoofd zit bomvol. Eerst moet het verhaal er dan uit. Op twee A4’tjes pen ik de grote lijnen neer. De dagen erna werk ik het uit. In totaal kost een boekje met een tekst die op vijftien A4’tjes past me inclusief opmaak een werkweek.”
Waarom ben je wedding writer geworden?
"Na een tussenjaar in Nieuw-Zeeland wist ik nog steeds niet wat ik wilde. Ik nam een coach in de arm die een clichévraag stelde: ÑWat zou je doen als geld geen rol speelde?” Schrijven, wist ik toen. Voor Fleurrijk voerde ik een gesprek met een bruiloftstyliste. Ik zei dat ik van schrijven hield en iets in de bruiloftbranche wilde doen. ÑWist je dat in Amerika wedding writers populair zijn?” vroeg ze. Zo heb ik dit gevonden.”
En je bent ook nog birth writer.
"Ja, dat vak bestaat nergens ter wereld. Ik weet nog niet of ik daarmee doorga, omdat ik eerst moet uitzoeken of er een markt en doelgroep voor is. Mijn eerste indruk: mensen vinden het óf fantastisch, óf vreselijk.
Maar het begon zo. Een vriendin van mij kreeg een kindje. Ze wilde geen fotograaf bij haar bevalling –dat is in Nederland wel echt een ding nu– maar wél graag een verslag. Ik mocht dus bij het geboorteproces aanwezig zijn. Supergaaf natuurlijk.
Toen ze belden, ben ik direct naar de verloskamer in het ziekenhuis gegaan. Dat kostte me drie kwartier. Maar toen ik aankwam, hoorde ik al babygehuil. Ik heb een deel van het verhaal dus opgeschreven naar aanleiding van een gesprek met de kersverse ouders. Ze moeten dan alles zo gedetailleerd mogelijk aan me vertellen. Dat kan, omdat het zo vers is. Als je het later nog eens terugleest, kan dat helpen om de bevalling te verwerken.”
Heb je ambities?
"Ik hoop dat ik hier fulltime mijn werk van kan maken. Deze week zit ik in Nieuw-Zeeland om een bruiloft van een vriend te verslaan. Ik hoop in het bijzonder op destination weddings, want ik houd van reizen.”
