Daniëlle vertelt haar verhaal op de site van Way of Life, de jongerenorganisatie van de NPV.
Ze weet van de bewuste dag de datum niet meer. "Dat heb ik verdrongen, denk ik. De man ligt hier in de buurt begraven en op zijn grafsteen kan ik de datum terugvinden."
"Het was in het najaar. Het was koud en ik was met een vriendinnetje buiten aan het spelen, vlakbij het water. We wilden even voelen hoe koud het water was en toen zagen we iets in het water liggen. Eerst dachten we dat het een vuilniszak was, maar al snel zagen we dat er iemand in het water lag. We gingen naar huis om hulp te halen, maar eerst geloofde niemand ons. Mijn vader ging met ons mee en heeft vervolgens de politie gebeld. Ik mocht niet kijken toen het lichaam uit het water gehaald werd, maar wilde het per sé zien, zodat ik zeker wist dat er niks meer in het water lag."
Daniëlle vindt dat er meer aandacht moet komen voor mensen die iemand hebben gevonden die zelfmoord heeft gepleegd. "Het gaat vaak over de persoon die zelfmoord pleegt en de nabestaanden, maar niet over de personen die hem of haar vindt, terwijl het voor hen ook een enorm heftige ervaring is."
