Veel ouderen voelen zich namelijk eenzaam. Om te voorkomen dat je later ook zo’n ‘eenzame oudere’ wordt, is het belangrijk om nu werk te maken van vriendschap. Althans, dat zeggen de onderzoekers in het NRC-artikel. Want wat heb je aan een mooie opleiding, een flitsende carrière en een grote zak geld als je oud bent? Dat telt dan allemaal niet meer. Wat wel telt is… vriendschap. “Voorkom voor je eigen bestwil dat je niets betekent voor anderen”, adviseren de geleerden in NRC. Mooi doordenkertje.
Eenzaamheid is wat anders dan alleen-zijn. Ook in een mensenmassa kun je je heel eenzaam voelen. Misschien juist daar. David was bijna altijd omringd door mensen. En toch bidt hij in Psalm 25: “Wend U tot mij, en wees mij genadig, want ik ben eenzaam en ellendig.” Eenzaamheid betekent vooral dat je je niet gekend voelt. Niet begrepen. Je ervaart geen ‘betekenisvolle relaties’. Wat heb je aan duizend Facebook-vrienden en Instagram-volgers als er geen enkele echte vriend tussen zit?
Het lastige is: vriendschap kun je nergens kopen. Als je bij bol.com 'vriendschap’ intikt, krijg je alleen boeken over vriendschap. Maar een boek is nog geen vriend. Moeder Theresa, die jarenlang met leprapatiënten werkte in India, zei eens: “In het Westen leven talloze mensen in eenzaamheid. Ik noem die eenzaamheid de lepra van het Westen. In veel opzichten is die veel erger dan de armoede in Calcutta. In Calcutta delen de armen het weinige dat ze hebben nog met elkaar. (…) Als mensen met lepra tijdig bij ons komen, kunnen we hen genezen. Maar ongewenst zijn is de ergste ziekte die een mens kan overkomen.”
Hoe kun je genezen worden van die ‘westerse lepra’? Elkaar opzoeken. Het hart zoeken van die ander. Met een biddend hart: Heere Jezus Christus, geef ons Uw liefde. Want anders bevriezen we. Zelfs op zo'n warme dag als vandaag.
Deze column verscheen eerder op de Facebookpagina van het Landelijk Contact Jeugdwerk.
