Ard ten Brinke en Egbert Jan Tijssen startten in 2014 Hart voor Zwolle. Hoewel de oprichters christen zijn en Gods liefde hen motiveert in hun werk voor de stichting, is elke jongere welkom om zich aan te melden. Dat geldt ook voor de kwetsbare Zwollenaren die hulp ontvangen. Tijssen vertelt dat het hen in eerste instantie te doen is om het doorgeven van het Evangelie met, maar vooral ook zonder woorden.

Weduwe

Janneke Steinmann (25) is een van de vrijwilligers die actief zijn voor Hart voor Zwolle. Ze is professioneel klarinettist, maar heeft er bewust voor gekozen om in haar drukke leven ook vrijwilliger te worden voor deze stichting. „Ik wil in mijn leven ook graag andere mensen helpen en niet alleen aan mezelf denken. Als je Nederland beter wilt maken, moet je er zelf ook iets voor doen.”

Steinmann bezoekt sinds een paar maanden wekelijks weduwe Brocx (77). Haar kinderen wonen in het buitenland. Brocx: „Ik hoorde van het bestaan van de stichting en heb zelf gebeld. Vriendinnen hielpen mij altijd als ik naar het ziekenhuis moest, maar die kregen werk. Dat betekende dat ik alleen zou moeten gaan, en daar zag ik tegen op.”

Op 5 december ontmoetten ze elkaar voor het eerst, en het was voor hen beide een cadeau. „Ik heb heel erg geboft met Janneke. Het is toch bijzonder dat jonge mensen nog aan andere mensen denken.” Steinmann relativeert de opmerking enigszins. „Er zijn wel meer mensen die net als ik iets voor anderen willen doen. Het is vaak ook een kwestie van doorpakken en het gaan doen. Ik heb het zelf ook lang uitgesteld.”

Tijdens de wandeling naar de supermarkt spreken ze over allerlei onderwerpen. Brocx: „We kunnen met elkaar alles bespreken en ergens is Janneke een spiegel voor mij. Ik herken mezelf een beetje in haar, want ik had vroeger ook veel energie en stond open in de wereld. Op jonge leeftijd was ik net als haar ook nog mooi.” Ze lachen samen hartelijk.

Koersbal

In een verzorgingshuis een paar straten verderop in Zwolle wordt er die middag koersbal gespeeld met senioren. Dit balspel, dat wel iets weg heeft van jeu de boules, wordt in Nederland steeds meer gespeeld in het kader van bewegen voor ouderen.

Drie vrijwilligers van de stichting helpen mee om het spel in goede banen te leiden. Marieke Broeksema (19) is een van hen en steekt niet onder stoelen of banken wat haar motivatie is. „Ik wil zo veel mogelijk op Jezus lijken en dat laten zien in dienstbaarheid. Ik wil er ook graag over spreken, maar snap ik dat niet elke gelegenheid daar geschikt voor is.”

Boaz Beeuwkes (22) is net als Broeksema christen, maar getuigt daar liever van met daden. Tegelijkertijd zegt hij eerlijk dat het vrijwilligerswerk hem soms veel energie kost en niet altijd makkelijk is. „Het begeleiden van koersbal is vooral leuk en vraagt niet veel energie, maar hiernaast ben ik ook actief als een maatje van een eenzame oudere man en dat is niet altijd makkelijk. Hij heeft geen netwerk en zegt ook geregeld dat hij niet meer hoeft te leven.”

Boaz bezoekt de man met enige regelmaat en drinkt dan een kop koffie met hem. „Ik zeg dan tegen mezelf dat het het belangrijkste is om er gewoon voor hem te zijn. Op de fiets terug naar huis spreek ik af en toe een gebed uit naar boven: „Heere, ontferm U over deze man.””