Aline beloofde de oude man dat ze God zou zoeken. „Ik kon hem alles vragen. Hij had zijn zorgen, ik de mijne. Maar je kon zien dat hij de Heere liefhad. Opa straalde innerlijke rust uit. Daar kon ik jaloers op worden.”
Zo’n vijf jaar geleden stierf de man, maar de inwoonster van Middelharnis is haar belofte aan opa niet vergeten. „Op zijn sterfbed heeft hij kunnen getuigen van de goedheid van de Heere”, herinnert ze zich. Het lid van de christelijk gereformeerde kerk in Middelharnis realiseert zich dat het niet vanzelfsprekend is dat ze christelijk is opgevoed. „Het is een zegen. Ik kom zo veel mensen tegen die niet in God geloven. „Waar heb ik het aan verdiend dat ik christelijk ben opgevoed?” vraag ik mezelf dan af. „Nergens aan.”
Nee zeggen
Aline beseft dat God het zo heeft bestuurd. Haar verlangen om belijdenis te doen, wordt steeds groter. „Ieder jaar dat ik geen belijdenis doe, voelt alsof ik ”nee” zeg tegen God. Zijn liefde is zo groot dat Hij Zijn Zoon heeft gegeven om te sterven aan het kruis. Hij verdient het dat ik belijdenis doe. Hij vraagt het ook. „Een iegelijk dan, die Mij belijden zal voor de mensen, die zal Ik ook belijden voor Mijn Vader, Die in de hemelen is”, staat in Mattheüs 10:32.”
Drie jaar geleden bezocht Aline de interkerkelijke Kruispuntconferentie van de jongerenorganisaties HJW en het LCJ over belijdenis doen. „Daar heb ik toen veel aan gehad, maar er zijn nog zo veel vragen over.” Belangrijke vragen. Want de keuze om belijdenis te doen is van een andere orde dan „kiezen bij welke supermarkt je boodschappen doet.”
„Dit jaar wist ik: wat er ook gebeurt, ik moet naar deze conferentie toe. Ik moet niet langer wachten.” Ze gaat samen met haar vriend en zusje. Dan heeft ze mensen om mee na te praten over alles wat ze hoort. Want na een volle dag nadenken over belijdenis doen zit ze „helemaal vol”, weet Aline uit ervaring. „Dan is het fijn dat je er nog over na kunt praten met mensen die ook zijn geweest.”
Niet vanzelfsprekend
Dat de bijeenkomst interkerkelijk is, is een voordeel, denkt Aline. „Als het over belijdenis doen gaat, gaat het zo vaak over menselijke opvattingen. Dan wordt het zo aards. Maar als je samen met christenen uit andere kerkverbanden die verschillende opvattingen overbrugt, gaat het om de Heere Zelf. Dan heeft een belijdenis fundament.”
Aline hoopt op de conferentie antwoorden te krijgen op vragen. Want die heeft ze te over. „Doe je belijdenis van de leer, of van je geloof?”, „Maakt het uit in welke kerk je belijdenis doet?” en „Wat is de Bijbelse grond van belijdenis doen?”
Belijdenis doen is geen vanzelfsprekendheid voor de doktersassistente in het Het Van Weel-Bethesdaziekenhuis van Dirksland. „De verschillende kerkverbanden kijken anders naar belijdenis doen, en zelfs binnen mijn gemeente heersen daar verschillende opvattingen over. Verwarrend.”
In september is Aline van plan belijdeniscatechisatie te gaan volgen. Aan het eind van het seizoen hoopt ze belijdenis te doen. „Want Gods Woord is de waarheid, Hij bestaat. En ik wil voor Hem leven. God kan en wil de zonden van iedereen vergeven en ik verlang daarnaar. En belijdenis doen is geen afsluiting, maar het begin van iets nieuws.”
De kerkelijke jongerenorganisaties Hervormd Jeugdwerk (HJW) en Landelijk Contact Jeugdwerk (LCJ) organiseren zaterdag 23 juni in Meerkerk een interkerkelijke bijeenkomst over belijdenis doen.
>>lcj.nl/kpcbelijdenis
