We mogen verwonderd en dankbaar zijn over ons denkvermogen. Het is iets wat de Heere ons gegeven heeft. Het is iets van de schepping, waarin God Zijn grootheid en heerlijkheid openbaart. De zonde zit niet in het feit dat we denken, maar in de manier waarop we ons brein gebruiken. En dat we op onze verstandelijke vermogens vertrouwen.
Met de zonde is ons verstand verduisterd. Mensen kunnen nog wel heel slim zijn, maar het licht ontbreekt. We gebruiken ons denken van nature niet meer om God in Zijn werken te loven en te prijzen. We zijn het eeuwigheidsbesef en het doel van het leven kwijtgeraakt. Daardoor gebruiken we ons verstand om zelf als God te zijn, en te bedenken wat goed of slecht is. Dat kan heel ver gaan. Er zijn heel veel mensen die niet in God geloven alleen maar omdat ze Hem niet begrijpen. „Als ik niet kan bedenken hoe God is, dan zal Hij er wel niet zijn.”
In Efeze 4:17-18 staat dat mensen die leven zonder God te kennen, leven in de ijdelheid van hun gemoed. Dat betekent: zinloosheid in hun denken. Wat ze denken mist de ware betekenis. Het gaat eigenlijk nergens over. Als we het licht van Gods Woord missen, tasten we maar wat rond, hoe slim we ook zijn.
Er staat verder in Efeze 4: verduisterd in hun verstand, vervreemd van het leven Gods, door de onwetendheid die in hen is, door de verharding van hun hart. In deze tekst lees je ook iets van moedwil; ze keren zich opzettelijk tegen God. Ook in hun denken. Wat is dat vreselijk. De instrumenten die we gekregen hebben om God te loven en te dienen, gebruiken we tegen Hem (Rom. 6:13). Hoeveel denkkracht wordt in deze wereld gebruikt om God uit te bannen. Wat is God geduldig.
Wij vinden intelligentie misschien belangrijk. Maar in de Bijbel gaat het er vrijwel nooit om of je wel of niet intelligent bent. Het gaat over wijs of dwaas. En echte wijsheid heeft niets met intelligentie te maken. De basis –het beginsel– van wijsheid is de vreze des Heeren.
Zit jij ook met een geloofsvraag? Laat het ons weten via info@puntuit.nl of stuur een appje naar 06-20601065.
