Hoe heb jij de droogte van afgelopen zomer ervaren? Misschien wel geweldig: elke dag vakantieweer! Maar ik hoop dat je ook verder gekeken hebt dan je eigen vakantie. Misschien had je er zelf last van, maar in elk geval anderen. Voor natuur, landbouw en waterbeheer was de droogte moeilijk. Het heeft mij wel aan het denken gezet. Waarom gaf de Heere het land geen verlichting? Ik voelde: we hebben die regen niet verdiend. Wij verkwisten Gods goede gaven, en wij erkennen Hem niet voor Zijn gaven. Zou God dan (eerbiedig bedoeld) Zijn regen aan ons moeten verspillen?
Ja, daarom heb ik er iets van een oordeel in gezien. Ik heb gepreekt over Elia (1 Kon. 17:1), die zelfs bád of God Zijn regen weg wilde houden (Jak. 5:17). Weet je waarom? Omdat hij de geesteloosheid van het volk nog erger vond dan het dorre gras en de magere koeien. O, wat verlangde hij ernaar dat zijn volksgenoten door de droogte naar Gód zouden gaan dorsten!
Maar kunnen wij zo duidelijk zeggen dat het Gods oordeel was? Ik ben daar voorzichtig mee, want wij zijn Israël niet en ik ben Elia niet. Maar ik heb wél gehoopt en gebeden of de Heere deze moeilijke tijd wilde zegenen. Opdat ons volk (wijzelf ook) zou beseffen dat we zonder Hem níéts kunnen.
De Heere heeft regen gegeven, dat zie ik nog elke dag als een zegen. En toch… het maakt me ook weleens bezorgd. Hij heeft de regen niet net zo lang weggehouden totdat het ons volk tot bekering bracht. De goddeloosheid gaat door. Als God ons aan onze eigen dwaasheid overgeeft (vergelijk Rom. 1:24, 28), dan is dat het oordeel van de geestelijke verharding. Dat is nog erger dan het oordeel van de natuurlijke verdorring.
Dus ja, ik heb er wel iets van een oordeel in gezien, maar ik denk niet dat we kunnen zeggen dat het oordeel nu voorbij is. Dat is het pas als de Heere overkomt (Psalm 85). Voor ons is het belangrijkst: zijn we door de droogte en de regen al voor God op de knieën gekomen?
Zit jij ook met een vraag? Laat het ons weten via info@puntuit.nl of stuur een appje naar 06-20601065.
