Hevige verliefdheid kan een heerlijke, maar ook verwarrende ervaring zijn. Je wordt overstelpt door gevoelens en zou het liefst de hele dag aan niemand anders denken.
Lastig is het als je weet dat je deze gevoelens niet kunt beantwoorden. Je schrijft dat je ouders verkering verbieden; bespreek je ook met hen waarom ze dat doen?
In de Bijbel staat: "Trek geen juk aan met de ongelovige." De Heere verbiedt ons dat niet omdat Hij ons wil plagen, maar omdat Hij uit is op ons behoud. Hoe kun je een relatie met iemand hebben met wie je het belangrijkste in je leven niet kunt delen? Daarmee bedoel ik in de eerste plaats een persoonlijke verhouding met de Heere, waar je - als het goed is - dagelijks om vraagt. Maar daarnaast ook praktisch, de indeling van je leven, waarin kerkgang, gebed en Bijbellezen een belangrijke rol spelen.
Pas sprak ik een jonge vrouw die met een onkerkelijke man is getrouwd. Ze waarschuwde anderen en zei: "Ook al houden wij veel van elkaar en gaat mijn man regelmatig voor mij naar de kerk, ik wil iedereen dringend afraden om te trouwen met iemand die niet gelovig is. Tijdens mijn huwelijk merk ik gevolgen waar ik van tevoren nooit over had nagedacht, bijvoorbeeld bij de opvoeding van onze kinderen. Zo leest hij hun bijna nooit voor uit de kinderbijbel en wil hij met hen het liefst naar voetbalwedstrijden kijken, zelfs op zondag."
Vaak hoor je het argument: "Wat is er mooier dan dat mijn vriend(in) door mij bij de kerk komt?" Beschouw verkering niet als een evangelisatieproject.
Verliefdheid is trouwens iets wat nog over kan gaan en waarin je zelf ook bewust kunt sturen door je verstand boven je gevoel te plaatsen. Dat proces kan heel moeilijk en pijnlijk zijn, maar ook heilzaam.
Vraag aan de Heere of Hij je daarbij wil helpen en of je een kerkelijk iemand mag ontmoeten. Bid Hem om een "drievoudig snoer", waarvan Hij belooft dit niet te verbreken. Dan ben je het allerbeste af!
Zit jij ook met een geloofsvraag? Laat het ons weten via info@puntuit.nl of stuur een appje naar 06-20601065.
