Goed dat je aan de bel trekt, want dit houd je inderdaad niet vol. Je loopt jezelf voorbij en je gaat je eigen grenzen over. Je bent geneigd om de wensen van anderen voorrang te geven omdat je je anders schuldig voelt. Als ik je goed begrijp, vind je het ook lastig om precies te weten wat je wilt. Daardoor laat je je te gemakkelijk leiden door een ander.
Om te beginnen is het goed om duidelijker te krijgen wat je zelf wilt. Belangrijk is daarnaast dat wat je naar buiten toe laat zien, overeenkomt met je binnenkant. Bedenk dat het voor het contact fijner is als iemand zijn eigen mening geeft. Daardoor leer je elkaar kennen en kun je rekening met elkaar houden.
Als je eerste gevoel zegt: „Nee, ik wil niet”, is dat een teken om niet zomaar toe te geven. Voel je dat je ten diepste niet wilt en toch ook weer wel, gun jezelf dan tijd om na te denken. „Ik kan het nu nog niet zeggen, maar ik bel je zo terug.”
Bedenk dat iemand vrij is om een vraag te stellen, maar dat iemand ook vrij is om te weigeren. Vragen mag, weigeren ook. Een verzoek kan slecht uitkomen. Het is niet bot om dat te zeggen, zeker niet als je erbij zegt het jammer te vinden om nee te zeggen. Vaak is het voor de ander prettiger om de reden hiervan te horen. Geef daarom een korte toelichting. Het kort houden is vaak een struikelblok, want onzekerheid maakt dat mensen zich verdedigen en allerlei excuses maken. Ze vinden het lastig om de ander teleur te stellen.
Toch is het belangrijk om bondig te zijn, want dan sta je sterker. De ander krijgt namelijk geen kans om je argumenten te gaan ontkrachten waarmee hij je afwijzing onderuit kan halen. Je mag weigeren. Bijvoorbeeld zo: „Jammer, maar ik kan vanavond niet want ik moet echt even bijtanken. Leuk dat je opbelt, ik doe het graag een andere keer. Kun je zaterdag?” Zo’n reactie is niet bot, maar duidelijk en vriendelijk. Je gaat hiermee niet je eigen grenzen over en je maakt duidelijk dat je de uitnodiging waardeert.
Stel dat je zo hebt gereageerd maar dat de ander blijft proberen om je toch over te halen? Vertel dan dat je dit niet leuk vindt. „Ik vind het vervelend dat je het blijft vragen, want vanavond komt mij niet uit. Wil je het een ander keer?”
Oefening baart kunst. Je zult merken dat het de ene keer beter gaat dan een andere keer. Daarvan kun je trouwens leren. Schrijf ’s avonds op welke gelegenheid er die dag was om je mening te geven. Schrijf op wat er goed ging en wat er nog beter kon. Dit helpt je om een volgende keer sterker te staan.
Zit jij ook met een geloofsvraag? Laat het ons weten via info@puntuit.nl of stuur een appje naar 06-20601065.
