Je noemt inderdaad een moeilijk punt. Ik wil proberen je een advies te geven. Het eerste stukje gaat niet rechtstreeks over je vraag, maar het hoort er toch wel bij, lijkt me.
Als het heilig avondmaal bediend wordt, wat is dan voor jou het belangrijkste? Dat anderen aangaan? Hoe hun leven is? Nee, dat is het niet. De belangrijkste vraag voor alle kerkgangers is: wat betekent het avondmaal voor mij persoonlijk? In het avondmaal staat het kruisoffer van de Heere Jezus centraal. De tekenen van brood en wijn wijzen heen naar de lijdende Zaligmaker. Een indringende vraag komt er dan tot ons, de vraag die de Heere Zelf stelde: „Maar gij, wie zegt gij dat Ik ben?” (Matth. 16:15)
Ook doopleden worden opgeroepen zichzelf te beproeven, al heb je geen kerkelijk recht op het avondmaal. De vraag is: wat ken ik van de drie stukken: ellende, verlossing en dankbaarheid? Weet ik wat het betekent om als een verloren schaap gevonden te zijn? Dat zijn persoonlijke vragen, nietwaar?
Met dit punt wilde ik graag beginnen. Je kunt rond het avondmaal zo bezig zijn met anderen dat je jezelf vergeet. En daar heb ik je niet voor over.
Toch stel je een eerlijke vraag. Heel verdrietig is het als mensen aan het avondmaal belijden dat ze Christus liefhebben, maar in hun levenswandel belijden dat ze de wereld ook erg mooi vinden.
Vaak wordt er gezegd: „Maar, het zit toch niet in het uiterlijke?” Natuurlijk komt het aan op de gezindheid van het hart. Maar de Heere kijkt ook naar het uiterlijke. Hoe vaak spreekt de Bijbel niet over de vruchten van het leven (Matth. 3:8, 7:16-20, Joh. 15:1-5). Paulus schrijft in Galaten 5:22 over de vruchten van de Heilige Geest. Hij noemt zaken van het innerlijke, maar spreekt ook over de levenswandel. „Maar die van Christus zijn, hebben het vlees gekruist met de bewegingen en begeerlijkheden” (Gal. 5:24). Op Bijbelse gronden klopt het dus niet als er in het leven van een avondmaalganger veel mee doorkan.
Maar, wat moet ik dan doen? Vraag de Heere maar of je een gelegenheid krijgt om erover te spreken. Begin het gesprek in elk geval niet als je innerlijk boosheid voelt. De liefde wint in. Begin ook niet met een aanval. Wel mag je een vraag stellen, bijvoorbeeld als de ander zelf over het avondmaal begint. Ik begrijp iets niet helemaal, zo kun je vragen. Gaat de ander in de verdediging –helaas gebeurt dat vaak– dan wordt het lastig. Rond het gesprek dan maar af voordat het een discussie wordt. Probeer iets vanuit de Bijbel mee te geven (bijvoorbeeld de teksten die ik noemde). Een ander overtuigen kun je niet, maar de Heere kan Zijn Woord gebruiken. Verwacht het daar maar van.
En, jezelf niet vergeten, hoor.
Zit jij ook met een geloofsvraag? Laat het ons weten via info@puntuit.nl of stuur een appje naar 06-20601065.
