Allereerst, ik denk niet dat het hier direct over de persoonlijke bekering gaat. Johannes kijkt met een profetische helikopterview. Hij ziet dat het Joodse volk (de „Zijnen”) Jezus niet zal aannemen. Als er staat: „Zovelen Hem aangenomen hebben, heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, die niet uit de wil van de man, maar uit God geboren zijn”, dan bedoelt Johannes hier dat veel heidenen wel in Hem zullen gaan geloven en dat zij –net zo als gelovige Joden– kinderen Gods genoemd zullen worden, ook al zijn zij niet van Abrahams zaad. Ze worden niet Gods kinderen door voorplanting, maar door de Geest; ze worden uit God geboren.
Maar verder heb je een punt. Je moet geloven, je bekeren, maar als het echt gebeurt in je leven, is het voor 100 procent een eenzijdig werk van een genadige God.
Deze gedachte werkt verlammend. Dus doe je maar niets, hoogstens hierover blijven piekeren. Dat is natuurlijk wat de duivel wil. „Je moet je bekeren, maar je kunt je niet bekeren”, is een vetgedrukt zinnetje in de dogmatiek van de duivel. Als je in die dogmatiek leest, raak je ontmoedigd.
Weet je wat er eigenlijk aan de hand is? De Heere zegt: „Bekeer je. Zoek Mij en leef.” Jij zegt: „Ja, ja, dat kan ik natuurlijk wel gaan doen, maar zo werkt het niet. Het moet je namelijk gegeven worden.” Dus? Eigenlijk zeg je: God geeft een zinloos en verkeerd advies. Als ik dat advies opvolg, loopt het niet goed af.
Stop dit zondige, arrogante denken. Doe wat de Heere zegt: bekeer je. Verander je leven. Verlaat je zonden, ga ijverig naar kerkdiensten, luister biddend naar preken, kies vrienden die een goede invloed op je hebben, kleed je netjes, doe foute cd’s, dvd’s en wat dan ook weg. Ga werk maken van je bidden. Kortom, ga de Heere ijverig zoeken. Maar dat werkt toch niet? Laat dat nu maar biddend aan de Heere over!
Misschien kun je iets met dit voorbeeldje. Er was eens een vader aan het straten. Hij zei tegen zijn zoontje van vier: „Leg jij die zware tegel eens weg.” Het zoontje dacht niet: „Dat kan ik niet”, het dacht: „Mijn vader zegt het, dus doe ik het.” Hij probeerde het. Nog eens, en nog een keer. Geen millimeter. Ten slotte draaide hij zich om naar zijn vader (die hem geen ogenblik uit het oog verloren was) en hief zijn betraande gezichtje vragend naar hem op…
Zit jij ook met een geloofsvraag? Laat het ons weten via info@puntuit.nl of stuur een appje naar 06-20601065.
