Anna van de Riet (17) herkent de woorden van Luther. „Soms lijkt het helemaal mis te gaan, maar werkt God door zo’n situatie heen. Pas moest ik een exegese schrijven voor school. Ik twijfelde welk Bijbelgedeelte ik moest kiezen en Filippensen 4 kwam in mijn gedachten. Niet veel later gingen we op vakantie met mijn familie. Mijn oma heeft beginnende dementie, dat is best moeilijk. Aan tafel lazen we uit de Bijbel en juist Filippensen 4 was aan de beurt. Daar staat: „Verblijdt u in den Heere te allen tijd.” Die woorden gaven ons als familie veel kracht. Toen wist ik zeker dat ik de exegese over dit Bijbelgedeelte moest schrijven.”
Ook Emma van der Hoek gelooft dat je achter moeilijke gebeurtenissen toch Gods goedheid kunt zien. „Ik heb last van dwanggedachten”, vertelt ze. ,Dan denk ik: ik kom er niet meer uit, dit gaat helemaal verkeerd. Een periode was ik erg bang voor de dood. Iedereen heeft dat weleens, maar ik had dat heel erg. Achteraf zie ik: God heeft mij door die tijd heen geholpen. Hij weet Zelf wat het is om bang te zijn, in Gethsémané zweette Christus zelfs druppels bloed van angst. Juist in die moeilijke tijd heeft God mij laten weten: „Emma, Ik ben er voor jou.” De perioden dat het niet goed ging, zijn daarom eigenlijk de mooiste tijden in mijn leven.”
Examen
Rosanne Visscher (17) ervoer dat God er was in de onzekerheid van de coronacrisis. „Ik wist niet of ik mijn havo 5 zou kunnen afronden. Vooral geschiedenis is echt niet mijn vak. Ik bad voor mijn examen: „Wilt U mij alstublieft een 5,4 voor geschiedenis geven?” Dan zou ik eindigen met een voldoende op mijn lijst. Ik kreeg precies een 5,4. Als ik een 5,2 had gehaald? Dat zou een teleurstelling zijn geweest, maar dan nog zou ik niet aan God twijfelen. Zijn bestaan hangt niet af van zo’n klein dingetje. Toch was die 5,4 voor mij wel een bevestiging dat God er is en gebeden verhoort.”
Ook Emma Vink ervaart dat God er is in de coronacrisis. „Ik begrijp goed dat de coronacrisis veel vragen oproept, ook richting God. Mensen raken hun baan kwijt, worden ziek of overlijden zelfs. Mijn oudoom is overleden aan corona. Zelf mis ik erg de ontmoeting met andere jongeren, zoals op de jeugdvereniging en sing-ins. Afgelopen jaar zat ik veel meer thuis. Maar juist daardoor nam ik meer tijd voor gebed. De coronacrisis is heel moeilijk, maar kan op geestelijk vlak vruchten opleveren. Je wordt stilgezet.”
Luthers woorden doen Peter de Jong (20) denken aan een waargebeurd verhaal dat hij heeft gelezen. „Dat ging over een man en een vrouw die naar Afghanistan verhuisden om te evangeliseren. Ze hadden twee kinderen en wisten dat God hen riep. Maar door een bomaanslag kwamen de man en de twee kinderen om het leven. In één klap was die vrouw haar gezin kwijt. Natuurlijk had ze enorm veel vragen. Toch kreeg ze er vrede mee. Ze zei: „Dat ik nog leef, betekent dat God nog een plan met mij heeft.” God gebruikte haar om anderen te bemoedigen.”
In een eerdere versie van dit artikel waren de namen van Emma Vink en Emma van der Hoek per abuis verwisseld.
