Nee, God roept tot getrouwheid! Maar al lezend passeert de planning van de dag en nog geen dertig minuten later –in de auto– kraken mijn hersens om me te herinneren wat ik heb gelezen. Nog weer drie uur later hoor ik een meditatie over Johannes 16, waarin ik leer ieder Bijbelgedeelte letter voor letter te lezen. Niet oppervlakkig. Niet gedachteloos. Maar juist gravend en aandachtig. Wat een verschil met deze morgen! Een dag met vele bezigheden vliegt voorbij. Na het avondeten gaat de Bijbel –uit gewoonte– weer open. Nu ik erover nadenk, besef ik dat ik mij sinds de komst van de HSV-Studiebijbel wel veel meer bewust ben van wat ik lees. Door het begrijpelijkere taal­gebruik, maar ook omdat we na het lezen als gezin de uitleg lezen en bespreken. Zoals altijd lees ik ook deze avond voordat ik ga slapen mijn dagboek en het bijbehorende Bijbelgedeelte.

Zondag. Gods dag. Bij het ontbijt lezen we uit Gods Woord en het dagboek. Het gedeelte komt dit keer binnen, omdat het raakt aan waar het in een serie preken over gaat: Jozua. De dominee preekt, terwijl ik samenvattend meeschrijf. Uit Jozua 5 en 6 leer ik dat God tegenwoordig is en verschijnt op Zijn tijd: „Nu ben Ik gekomen.” Hij komt die middag opnieuw tot mij, als ik –liggend op bed– de Bijbel opensla en lees uit Mattheüs 6: „...uw Vader weet wat u nodig hebt.” Wat een troost! Bij een open Bijbel maakt Hij ”history” tot ”His story”.
Ook ’s avonds wordt mijn aandacht gevangen door de preek. Het zijn niet de woorden van de dominee, maar het Woord dat leeft en schijnt over mijn leven. „Dan zingt mijn ziel tot U, o Heer’ mijn God: Hoe groot zijt Gij!” Deze avond open ik met een dankbaar hart mijn dagboek en zie dat ik opnieuw word geleid naar Mattheüs 6: „Uw Koninkrijk kome.”

Het is maandagavond. Ik denk terug aan hoe het vandaag is gegaan. Naar alle waarschijnlijkheid ging ook het dagboekstuk van deze morgen over Jozua, maar welk gedeelte ook alweer precies? Na het avondeten was ik er niet bij met mijn gedachten. En met schaamte bedenk ik dat dit moment het eerste is waarop ik vandaag bewust de Bijbel lees. Enkele jaren geleden ben ik begonnen om me ’s avonds na het eten een halfuur terug te trekken en de Bijbel van voor tot achter door te lezen, markerend wat mij bijzonder aanspreekt. Vandaag is dat er weer bij ingeschoten. Ik open mijn dagboek en Bijbel, terwijl ik denk aan de rol van de Bijbel in mijn leven. De Bijbel, het Woord van Hem Die was, Die is en Die komen zal. Over drie minuten? Over drie kwartier? Over drie uur?

Dit is een anoniem dagboek van een 21-jarige jongere die iets vertelt over Bijbellezen in zijn leven. Meer lezen over Bijbellezen onder jongeren kan hier..