De vriendelijkheid en gastvrijheid van de Spaanse bevolking is een grote plus vergeleken met de soms wat stugge en afstandelijke manier van doen van de Fransen. Zo zijn er in elk dorpje of stadje oude mannen of vrouwtjes die met blakend enthousiasme de richting van de vrij overduidelijke route proberen te verhelderen.
Ondanks het feit dat ik door de extra 100 km van de route over Col de Somport achter geraakt ben op mijn oorspronkelijke groep met bekende gezichten, ben ik alweer een hoop nieuwe mensen tegengekomen die ook naar Santiago zullen afreizen. Ik probeer meer kilometers te maken(+30) om zo in 3 weken op mijn bestemming aan te komen.
Gezien de etniciteit heb ik het idee dat het Rooms Katholieke nog steeds een vrij prominente plek inneemt binnen de Spaanse samenleving. Zo lijken de kerken drukker bezocht te worden i.v.m. de mis, en is het mij al meerdere keren voorgevallen dat de herberg eigenaren bijvoorbeeld beginnen met gebeden e.d. of praten over hun persoonlijke of "geestelijke" verbinding met de camino. Zo zei bijvoorbeeld een man "Ik heb jaren geleefd van wat de camino mij gaf, nu ga ik wat terug doen voor de camino".
Momenteel bevind ik mij in het kleine dorpje Cirueña en rest mij nog 580 km naar Santiago, en een optionele 80km extra naar Fisterra.
