Nog enkele uurtjes en het is zo ver. Voorbereidingen bereiken hun finale ronde en de koffer staat netjes ingepakt te wachten. Vanmiddag hopen we aan te komen op Schiphol waarvandaan we richting Nigeria vertrekken.

Een select groepje van vijf mensen die elkaar ondertussen al een klein beetje hebben leren kennen. Martjan, Maartje, Gerrinda, Harm en ikzelf natuurlijk. De laatste mails vliegen ons bijna letterlijk om de oren.
Mails met bemoedigende teksten om ons een goede reis te wensen. Het is geen makkelijke reis die we gaan maken. Nigeria staat niet in de top-10 van vakantielanden. Integendeel, reisbureaus adviseren je om maar vooral niet naar Nigeria af te reizen. Als mens ben je al snel bang voor dingen die ons kunnen overkomen. Hoe vaak is aan mij niet gevraagd: 'Durf je wel?', 'Weet je wel wat daar allemaal gebeurt?'. Wij hopen dan ook door al deze vragen dat God ons leidt in de weg die wij gaan in Nigeria om medechristenen uit de Kerk van Christus te gaan ontmoeten. Hoe groot is het dat wij getuige mogen zijn van mensen die getuigen van Zijn liefde en genade, dwars door alle nood en angsten heen.

Na mijn reis hoop ik acht maanden stage te gaan lopen in Engeland. Om deze reden hield ik gisteravond een afscheidsmoment voor al mijn vrienden en familie. Het was een goede avond en ik heb veel bemoedigende woorden voor onze reis tot me mogen nemen. Een van die bemoedigingen is mij bijgebleven. Ik wil met jullie voordat we vertrekken graag Handelingen 15 vers 22-29 opzoeken.

22 Toen heeft het den apostelen en den ouderlingen, met de gehele Gemeente, goed gedacht, enige mannen uit zich te verkiezen, en met Paulus
en Barnabas te zenden naar Antiochië: namelijk Judas, die toegenaamd wordt Barsabas, en Silas, mannen, die voorgangers waren onder de broeders.
23 En zij schreven door hen dit navolgende: De apostelen, en de ouderlingen, en de broeders wensen den broederen uit de heidenen, die in Antiochië, en Syrië, en Cilicië zijn, zaligheid.
24 Nademaal wij gehoord hebben, dat sommigen, die van ons uitgegaan zijn, u met woorden ontroerd hebben en uw zielen wankelende gemaakt, zeggende, dat gij moet besneden worden, en de wet onderhouden; welken wij dat niet
bevolen hadden;
25 Zo heeft het ons eendrachtelijk te zamen zijnde, goed gedacht, enige mannen te verkiezen, en tot u te zenden, met onze geliefden, Barnabas en
Paulus.
26 Mensen, die hun zielen overgegeven hebben voor den Naam van onzen Heere Jezus Christus.
27 Wij hebben dan Judas en Silas gezonden, die ook met den mond hetzelfde zullen verkondigen.
28 Want het heeft den Heiligen Geest en ons goed gedacht, ulieden geen meerderen last op te leggen dan deze noodzakelijke dingen:
29 Namelijk, dat gij u onthoudt van hetgeen den afgoden geofferd is, en van bloed, en van het verstikte, en van hoererij; van welke dingen, indien
gij uzelven wacht, zo zult gij weldoen. Vaart wel.

Als afsluiting van deze blog wil ik jullie vragen om te bidden voor een behouden aankomst in Nigeria.

Blijf ons volgen via deze blog want (over)morgen komt de eerste blog vanuit Nigeria!

Theo van de Kamp