We merken van alle kanten dat men blij was met ons verblijf hier. We kregen donderdagavond als toetje een heerlijke taart met opschrift (zie foto) als bedankje van de kookopleiding. Leuk zo’n verassing!
Iedereen in onze groep had stofjes gekocht. De kleermaker op Stephanos kreeg het daardoor erg druk, want iedereen wilde daar wel een echt Afrikaans kledingstuk van laten maken. Hij heeft er zelfs zijn nachtrust voor opgeofferd om alles klaar te krijgen, maar hij heeft er ook leuk wat aan kunnen verdienen.
De directeur van de school kwam een foto maken van de groep meiden, Thomas de artiest en Tom de schilder, samen hebben we de school opgeknapt. Het was erg gezellig om daar zo samen bezig te zijn, maar vooral ook leuk om het te zien opknappen. Wat we niet verwacht hadden is toch gebeurd alle muren zijn gesaust en de muurschilderingen staan erop. Wat zullen de teachers en leerlingen blij zijn als ze na de vakantie weer terug komen!
De Malawiërs hadden het project van de jongens verder opgepakt. Er werd een huisje gebouwd voor een gehandicapte jongen. De rolstoel van deze jongen stond binnen. De jongens gingen vandaag kijken wat de vorderingen waren. Wat bleek: de Malawiërs hadden de deur zover dichtgemetseld dat de rolstoel er niet meer door naar buiten kon. Dus bikken maar om de deuropening weer wat breder te krijgen, en ja hoor de rolstoel kon er weer door!
Voor een jongen van het weeshuis hebben we materialen georganiseerd zodat hij zelf zijn tuin kan gaan bijhouden. Hij was zo blij met de gieters, hark, schep, hakbijl en tuinslang. Ook heeft hij werkschoenen en zaadjes gekregen, zodat hij aan de slag kan als een heuse tuinman! Zo fijn om de mensen hier blij te maken.
Donderdagmorgen hebben we de wasvrouwen uitgenodigd voor het gasthuis om ze te bedanken voor het wassen van de bergen was die wij met twintig man verzamelden en voor het schoonmaken van het gasthuis. Ze kregen een fooi en alle vier een mooie ketting. De wasvrouwen zongen daarna een prachtig afscheidslied voor ons, het was ontroerend mooi! En ze sloten af met een echte Afrikaanse dans.
We hebben er van te voren zolang naar toegeleefd om hier naar toe te gaan en nu gaan we Malawi alweer verlaten. Het is jammer om de contacten die we hier opgebouwd hebben, tijdens het werk of de ontspanning, weer achter te moeten laten. Vooral zullen we de kindertjes missen, die ons hart gestolen hebben, wat jammer dat we hun blijde lach niet meer zien en hun vrolijke stemmetjes niet meer kunnen horen.
Hartelijke groet uit het warme hart van Afrika!
Foto 1: De kleermaker met Lenora en Rianne in hun Afrikaanse gewaden.
Foto 2: De directeur maakt een foto van de schilderploeg (Thomas, Tom en de meiden).
Foto 3: Muurschildering in groep 1.
Foto 4: Hans in de rolstoel in het huisje.
Foto 5: Het huisje van de buitenkant.
Foto 6: De wasvrouwen worden door ons bedankt.
