Om half 8 ’s morgens moeten we klaar staan. Een gehuurde bus staat voor ons gereed. Vrijdagavond laat kwamen ze er achter dat de bus toch niet in staat was om zo’n verre rit te maken, dus dan huur je nog maar even gauw een andere. Echt op z’n Malawiaans. En vertrekken maar...
Eerst rijden we naar de theevelden die heel mooi zijn. Allemaal kleuren groen, heuvelachtig, met rode paden die er doorheen lopen. In een dorpje is een kleine markt, zoiets zie je alleen maar op een plaatje. Krakkemikkige kraampjes, waar allemaal groente op ligt, dode dieren, kraampjes waar koeien worden geslacht, en kraampjes waar honderden dode vissen op liggen. Niks mag je kopen want het is niet schoon en hygiënisch.
De mannen duiken achter een muurtje weg want die willen niet op de foto, en als je een foto van de kraam maakt, roepen ze dat je moet kopen en betalen. Dus maar stiekem foto’s maken. Sommige kinderen vragen: give me money! Bijzonder om te zien maar ook triest. Daarna door naar het Mulanje gebergte; heel indrukwekkend. Aan de voet was een marktje met houtsnijwerk, vreselijk wat konden die mannen aandringen. Welcome sister, come in! En dan begint het afdingen!
Om een mooie waterval te kunnen zien moeten we een pittige klimtocht maken, af en toe een pauze is geen overbodige luxe. Maar het einddoel is prachtig! Een metershoge waterval! 3 meiden en 1 jongen van de groep hebben het lef én de zin om in het water te springen. IJskoud is het, maar wát een geweldige ervaring!
Na het bezichtigen van de waterval kunnen we afdalen en de rit na Blantyre weer aanvangen. In Blantyre zijn we uit eten geweest bij een Italiaans restaurant, de gerechten waren heerlijk! Voor het toetje is er niet genoeg, dus verdelen de obers wat er is... Om half 12 zoeken we ons bed op.
De volgende dag is het zondag. Een dienst van twee uur in het Engels en Chichewa waarin het gaat over Samuël die Saul aanspreekt op zijn zonde, en ’s middags mogen we weer aanwezig zijn bij de zondagschool. Bijzonder hoeveel de kinderen nog weten van de vorige keer! Aansluitend eten we ter afscheid met de kinderen en moeders in de aula, de traditionele nsima (maïspap)! Bijzonder gerecht waar de één meer trek in heeft dan de ander. Na het eten spreekt een van ons de kinderen en moeders toe en krijgen ze allemaal een knuffelbeer. Wat zijn ze er blij mee!
En dan begint de werkweek weer, de jongens gaan naar de huisjes buiten het Stéphanos-terrein, om de verblijven op te knappen. Ook enkele dames gaan mee. Andere dames gaan de voorraad medicijnen uitzoeken, weer anderen gaan met de kwast aan de gang, en weer anderen maken de overige weeshuisjes schoon. En de kinderen van day-care zijn gearriveerd die ’s middags deel hopen te nemen aan de kinderbijbelweek.
Opnieuw zit er een dag van de werkweek op. Tot de volgende keer!
Celia van Lagen en Kristine Buitenhuis houden drie weken lang voor Puntuit een weblog bij over hun werkvakantie in Malawi.
Foto 1: Groepsfoto in de theevelden
Foto 2: De waterval
Foto 3: Eten met de kinderen in de aula
Foto 4: Huis bouwen voor een gehandicapte man
