Na vier keer opstijgen en vier keer landen kwamen we zaterdag om half 4 eindelijk moe van een nacht zonder slaap in Blantyre aan, een stadje dichtbij Chilankoma waar Stephanos is gevestigd. Een klein vliegveld, waar de wc veel te wensen overliet. De deur kon namelijk niet dicht en ook was er geen water om handen te wassen.
We liepen met onze koffers de deur uit, waar ze direct door allemaal mannen uit je handen genomen werden. Je hebt echt zoiets van wat ga jij daar nu mee doen? Maar dat blijkt daar allemaal heel gewoon te zijn, ze willen alles voor je dragen. Alle koffers werden achterin twee pick-ups gestouwd en wij in een rammelende bus. Na een kleine rit van 15 min vol hobbels en stofhappen kwamen we aan op het Stephanos terrein. Waar we bij het hek opgewacht werden door luid roepend en zingende kinderen van het weeshuis. Ons ontvangst kon niet beter zijn. Achtervolgt door kinderen kwamen we aan bij het guesthouse waar we opgewacht werden door echte Afrikaanse koffie met koek.
Het eten ging onze verwachtingen te boven, gelukkig niet alle dagen maïspap. We kregen de eerste avond al heerlijke spaghetti met kip en salade. De andere avond was het rijst met kip, groenten en salades. En gisteren kregen we zelfs aardappelen, groenten en vlees. Het was heerlijk!
Op zondag gingen we naar de kerk hier, er werd daar prachtig gezongen door de koren. De dienst was moeilijk te volgen vanwege de taal. Wat een dankbare en vriendelijke mensen hier. Na de dienst geeft de hele gemeente de nieuwkomers een hand. Maar hoe schoon is die hand? Na die tijd wil je graag je handen wassen, want waar hebben ze allemaal aangezeten?
Emma, één van de kinderen, voelde Kristine aan haar arm om te voelen of die witte arm wel echt was. Ze vinden het geweldig leuk om op de foto te gaan en willen hem daarna ook graag zien.
Maandag begon de dag met een rondleiding over het grote terrein van Stéphanos, die omheind is en dag en nacht beveiligd, om o.a. de hyena’s die we ’s avonds horen huilen buiten te houden.
’s Middags zijn we aan het werk gegaan. De eerste kindermiddag was zeer geslaagd, wat een blijde gezichten toen ze aan het eind een bellenblaas kregen! Zo iets kleins is voor deze kinderen al een groot cadeau!
Celia van Lagen en Kristine Buijtenhuis zijn samen met 18 andere jongeren op werkvakantie in Malawi. De werkvakantie wordt georganiseerd door Stichting Stéphanos. De meiden houden drie keer per week een weblog bij voor Puntuit.
Foto 1: De koffers worden in de pick-up geladen.
Foto 2: Kinderen bewonderen de foto waar ze zelf op staan. Op de foto: Kristine.
Foto 3: Hoe vervoer je eieren op de fiets?
