We zijn inmiddels drie dagen in Slowakije en beginnen vandaag met klussen. Inmiddels zijn ook de kinderen aangekomen die op kamp gaan deze week. Zo'n zestig kinderen tussen de 13 en 15 jaar rennen rond. Voor ons is het de uitdaging om onze aandacht te verdelen tussen de kinderen en het klussen.

Het plan is dat een deel van de groep elke ochtend workshops geeft aan de kinderen en een ander deel buiten klust. Het klussen bestaat voornamelijk uit wat verfwerk en het uitgraven van grond voor de afvoer van water.

Uiteraard verloopt in de praktijk niet alles volgens plan. Hoewel de eigenaren van het kamphuis geweldige mensen zijn die graag de hele wereld zouden willen redden, is het lastig concrete afspraken met ze te maken en duidelijk te krijgen wat de bedoeling is. Het voordeel daarvan is dat iedereen erop ingesteld is om flexibel te zijn. We veranderen ons plan. De workshops worden uiteindelijk vooral gegeven door de kampleiding zelf en wij hoeven maar een paar dagen in de week een workshop voor te bereiden. Dat betekent dat we buiten flink wat werk kunnen verzetten.

Rustmoment

We verzetten een grote hoeveelheid werk per dag. Om ons in ruststand te krijgen, hebben de Slowaken een speciale techniek: ze komen met eten langs. We hebben ontzettend veel lekkere cakes en lekkernijen op en af en toe ook wat fruit. Met ons eigen koffiezetapparaat zetten we er een bakje koffie bij en zo houden we verdeeld over de dag wat rustmomenten.

In een paar dagen tijd hebben we flinke vorderingen gemaakt met de afwatering en hebben we ook het speelveld dat bij het kamphuis hoort, kunnen opknappen met wat verfwerk.

Avondeten en middageten lijken een beetje op elkkaar in Slowakije. Beiden bevatten veel rijst, aardappels en sauzen, maar geen groente. Slowaken houden van energierijk voedsel. Overigens hebben ze ontdekt dat wij regelmatig soep eten in Nederland en nu krijgen we 's avonds vaak soep geserveerd. Wat we in Nederland dan weer niet eten als avondeten en hier wel is cake. Ja, zelfs cake als avondeten komt voor. Niet heel gezond, maar wel erg lekker natuurlijk!

Herkenning

De avondafsluiting van het kamp is erg leuk om mee te maken. Er worden in het Slowaaks liedjes gezongen, waarbij ze deze week proberen ook opwekking te zingen, zodat wij sommige liedjes herkennen. Na het zingen is het tijd voor een Bijbelverhaal, wat vaak wordt ondersteund door toneelstukjes, uitgevoerd door de kampleiding.

Deze week wordt het verhaal van Jozef in Egypte behandeld. Dinsdag was het verhaal van de schenker en de bakker aan de beurt. De strekking van de avondsluiting was dat hoe donker je leven er op een bepaald punt ook kan uitzien, God je wel degelijk ziet en dat Hij je leven op elk willekeurig moment zomaar kan omgooien. Jozef zat op het ene moment nog vergeten in de gevangenis en de volgende dag was hij opeens de belangrijkste man van Egypte, op de farao na.

Na dit verhaal mocht een lid van onze groep een getuigenis geven over hoe God haar door een donkere periode van haar leven heen heeft geholpen. De kinderen waren muisstil en je merkte dat juist door de eenvoud van haar verhaal de boodschap extra scherp overkwam. Het gaat niet om het lijden in je leven, hoe erg dat ook kan zijn. Het gaat om wie Jezus voor je wil zijn tijdens die moeilijkheden in je leven. Hoewel het moeilijk was om op zo’n manier getuige te zijn, is het mooi om op zo’n manier door God gebruikt te mogen worden.

Neline verblijft een week in Borda (Slowakije) om ondersteuning te bieden in een kamphuis voor kinderen. Dit is haar tweede blog. Haar eerste blog lees je hier.