Melinda in Isra�l: De bus in- en uitrennen voor foto�s

In Caesarea-Maritima zagen we in hoog tempo het theater, Hippodrome en de resten van het paleis van Herodes. We hadden tijd om foto’s te maken, maar we mochten geen heel fotoboek maken, want me konden niet te lang blijven. Aan het einde van de dag begint immers de shabbat.

Bij het aquaduct die het water vanuit de bron naar de stad 16 kilometer verderop leidde, kregen we tijd voor een korte fotostop. Je rent dan met de camera de bus uit, maakt wat foto’s van de omgeving en rent weer terug naar de bus. Daar bekijk je welke foto’s je gemaakt hebt en weet je wat je hebt gezien.

Vervolgens hebben we geluncht in een Druzendorpje, waar we konden kiezen tussen een pitabroodje met falafel of met kipschnitzel wat aangevuld kon worden met allerlei producten uit de saladebar. Ik heb me gewaagd aan het “lokale broodje kroket”, oftewel: een broodje falafel. De eerste indruk die dit broodje bij me achterliet na onze eerste kennismaking was heel positief en vraagt om een vervolg.

Na de lunch zijn we vertrokken richting Meggido en hebben we gestaan op Armagéddon (zie Openbaringen 16:16). Hier heeft onze gids, een Messiasbelijdende jood, ons een deel van zijn persoonlijke verhaal verteld. Dit was heel indrukwekkend en bepaalde mij weer bij wat hij deze reis al vaak heeft verteld: 'Er gebeuren nog wonderen, mensen.’ Bij zaken die wij te snel als normaal afdoen, drukt hij ons op het hart: 'Dit is een wonder!' Ik kan niet anders zeggen dan dat de woorden van onze Nederlandssprekende, Messiasbelijdende joodse gids waarde toevoegen aan deze reis.