Tot 12.00 hebben we gewerkt. Want het was social day; een dag waarop alle werknemers en weeskinderen en studenten van de vakschool met elkaar eten en sporten. Hierbij waren wij welkom en mochten samen met de docenten een team vormen tegen de Malawiaanse studenten. Eerst kregen we een maaltijd van rijst met vlees en koolsalade waarna het sporten begon. We begonnen met volleybal daarna korfbal, touwtrekken en voetbal. Er werd fanatiek gespeeld. Het was fijn om op deze manier met de Malawianen de sporten.
Woensdag verdeelde de groep zich in tweeën. De ene helft bleef op Stephanos en heeft de werkzaamheden voortgezet. De andere helft is naar Thyolo vertrokken. Na een tussenstop bij de theevelden kwamen we aan in het dorpje. Je ziet duidelijk dat het dorpje niet zo ver ontwikkeld is als op Stephanos. Toen de spullen compleet waren gingen we aan de slag met het opknappen van het schoolgebouwtje. Er werd een speeltoestel voor de kinderen gemaakt. Dit van banden en hout. En de wc voor de kinderen hebben we verder ontwikkeld. Tussen de middag werd er door de vrouwen een maaltijd klaargemaakt van rijst, eieren, salade en papaya.
Na de maaltijd zijn we verder gegaan met klussen en hebben we verder gewerkt aan een project voor landbouwirrigatie. Rond 17.00 uur hebben we het dorpje verlaten.
Het is donderdag, de laatste dag is aangebroken. De laatste werkzaamheden worden verricht. Er wordt nog een kinder morgen en -middag gedaan. En voorbereidingen getroffen voor het afscheid. Tussen de middag hebben we een bedankje gegeven aan de was- en kook vrouwen. 's Middags hebben we afscheid genomen van de weeskinderen en de groepsfoto gemaakt. We hopen nog een doek te overhandigen met de tekens van geloof, hoop en liefde met de namen van de werkgroep er op.
Vrijdagochtend hopen we om 6.30 uur het Stephanosterrein te verlaten. Het einde van werkvakantie is nu echt genaderd en daarmee ook het einde van de blogs.
Bedankt voor de belangstelling!
Zikomo kwambiri ndi zabwino zonse
(Hartelijk bedankt en het allerbeste)
Jalien de Waal (22) en Andrea van Voorden (19) waren met een groep van twintig jongeren in Malawi. Ze bezochten het weesterrein van Stichting Stéphanos. In een blogserie vertellen ze over hun belevenissen.