Ik pas nu al weer 4 jaar op. Nu denk ik: ik was toen nog wel jong! Ik vroeg pas bij mijn oppasadresje: “Vond je het niet eng om mij als 10 jarig meisje te laten oppassen?” Ze zei toen: “Ik wist toch wie het deed?” Dat vond ik wel heel leuk, dat ze dat zei.
Ik heb 2 vaste oppasadresjes, allebei bij mij in de straat.
Bij het ene gezin, onze overburen, hebben ze 3 kinderen: Hannah van 7, Cathinka van 5, en Xander van 2. Bij dit gezin kwam ik al toen ik nog maar 7 jaar was. Hannah was toen net geboren en ik ging graag bij haar kijken. Toen ze wat ouder was ging ik met haar spelen. Al snel mocht ik even op haar passen als haar moeder eventjes weg moest bv naar de winkel. Vanaf m’n 10e mocht ik een avond oppassen! En sindsdien weten ze me te vinden als ze een avond weg moeten.
Het andere gezin heeft 2 kinderen, Adriaan van 5 en Linde van 2. Aan dat adres ben ik gekomen dankzij de straat barbecue bij ons in de straat. Linde was toen een baby van 2 maanden en was er in de kinderwagen ook bij. Ik vroeg of ik haar de fles mocht geven en dat mocht! Het klikte direct tussen haar moeder en mij en ze zei dat ik nog maar eens langs moest komen. Sindsdien kom er ik elke woensdagmiddag en pas ik daarnaast heel vaak een avond of zelfs een hele dag op. De eerste keer dat ik een hele dag op mocht passen was Linde nog maar 7 maanden. Ik mocht ze in de tummy tub in doen en de hele dag voor haar zorgen. Heerlijk, de hele dag zo’n kind voor jezelf! Het zijn allemaal hele lieve schatten.
Wat ik leuk vind aan het oppassen?
Het geeft mij energie om de kinderen te zien genieten, bv als ik een boekje aan het voorlezen ben en ze lekker tegen me aan komen zitten, een duim in de mond en heerlijk luisteren. Of als ik bel: “mogen ze mee naar de speeltuin?” en als ik ze kom ophalen en ze staan al klaar om mee te gaan, omdat ze er zoveel zin in hebben!
Ik vind het ook heerlijk om op een mooie zonnige dag een rondje te gaan lopen of lekker te gaan fietsen! Onderweg kom je van alles tegen en ik vind het leuk om daarover te vertellen.
Ik vind oppassen ook leuk omdat de kinderen dan van mij afhankelijk zijn. Als ze verdrietig zijn en ik troost ze en ik krijg daarna een knuffel omdat ze me zooo lief vinden, dan weet ik weer helemaal waarvoor ik het doe!
Wat vind ik soms moeilijk aan het oppassen?
Het gebeurt weleens dat ze om hun moeder roepen op het moment dat ze naar bed moeten. Ik zeg dan: “Als mama straks weer terug komt dan komt ze jou een kus geven, en Judith wacht tot mama terug is. Als je wakker wordt dan is mama er weer! En weet je…woensdag komt Judith weer. Zullen we dan naar de speeltuin gaan?” Dan zie ik weer een lachtje verschijnen en als ik dan 10 minuten later even ga kijken of alles boven rustig is, dan slapen ze als een roos!
Maar eigenlijk hoort dit voorbeeld niet bij de moeilijke dingen, want troosten vind ik niet moeilijk, ik vind het alleen maar leuk om te zien dat ze me echt nodig hebben. Eigenlijk vind ik helemaal niets moeilijk aan oppassen, het is alleen maar ontzettend leuk en dankbaar werk!
----
De stemronde voor de oppassers is geopend. Je mag op deze oppas stemmen door een reactie te geven in het reactieveld hieronder.