Fwwwiieeep…naar onder….fwwiiieeep….weer terug naar boven. Eindelijk beoordeeld? Nee, zo te zien niet. Fwiieeep…naar onder….- is er soms iets mis?-…fwwiiiieep…weer terug naar boven. Dan eindelijk: ‘Goedemorgen.’ of een knikje. Phoeh…opluchting, goedgekeurd.

Herkenbaar? Hinderlijk? Christelijk? Of doe je het zelf (per ongeluk) ook wel eens? Mwa, ik denk zomaar dat iedereen er wel eens last van heeft. Van het feit dat andere mensen het doen en/of van de automatische gewoonte om zelf mensen ook op hun uiterlijk te beoordelen. Maar zo ver gaan om, als je er niet helemaal tiptop uitziet, niet te groeten? Gaat dat niet misschien net ietsje te ver?

Je komt dit verschijnsel nogal eens tegen bij ons-soort-mensen. Goed te keuren? Zouden we ons gedrag niet eerst eens onder de loep moeten nemen voordat we verder gaan met het uiterlijk van anderen?

-

Chaostip…

Het rararaadsel van bijna iedere gemiddelde scholier. Een raadsel en een grote, onoverzichtelijke ramp. Letterlijk en figuurlijk. Plannen! Een van de meest terugkerende thema’s bij ouders, leerkrachten en iedereen die zich ouder en wijzer voelt dan wij arme scholiertjes. ‘Je moet eens leren plannen! Want anders…’ De schrik zou je toch bijna te veel worden, wat een ongelooflijke rampen zouden dan gebeuren. Maar kom op…tot nu toe merken wij toch ook niets van die rampen, zoals die chaos in je hoofd, die vergeetachtigheid en wat je allemaal nog meer kan verzinnen? Okeej, uitgezonderd van die paar keer gezeur dan. ;)

Dilemma?!

Dé Grote Gouden Tip: Laten we allemaal eens proberen om met een planning te gaan leren! Of laat iedereen lekker doen waar hij of zij zich fijn bij voelt, als het niet werkt merk je het vanzelf, toch?

----

Wat vind jij van deze columns? Stuur je beoordeling in via de reactiemogelijkheid. Geef een cijfer per column of een algeheel cijfer. Wie moeten volgens jou de nieuwe columnisten van Puntuit worden.

-

Welles, nietes!

Is het door God gegeven of niet? Kan je het (laten) doen als christen? Of bewijs je daarmee dat je vertrouwen in de HEERE niet groot genoeg is? Vaccinatie…een geschenk? Er zijn veel meningen over, maar wat is nu echt goed? Hoe moet je als christen met vaccinatie omgaan?

Moeilijk onderwerp.

Er zijn bewijzen dat het helpt. Het is zo dat er door vaccinatie programma’s ziektes uitgeroeid zijn in Nederland. En God werkt toch op meerdere manieren door mensen? Is het niet zo dat het juist verkeerd is om zulke grote risico’s te nemen door het niet te laten doen?

Maar in de Bijbel staat ook: ‘Zijt dan niet bezorgd tegen den morgen; want de morgen zal voor het zijne zorgen.’ (Mat. 6:34) Mogen wij dan wel ‘ingrijpen’ voor iets terwijl wij niet eens weten of het überhaupt wel zal gebeuren? Durf je, als je ondanks een inenting toch ziek geworden ben, nog te bidden om genezing? Of zou dat klinken als: ‘Ik heb het zelf geprobeerd, maar het ging niet, dus…’?

Ontzettend pittig om over na te denken, maar zeker goed.

Ik denk dat de belangrijkste vraag is: ‘Hoe kan ik een voorbeeld zijn voor andere mensen?’