Een hond, vogels én een konijn in huis; dat kwam ik een poosje geleden tegen. En op zich is er natuurlijk niets mis mee. Maar wanneer je konijn zorgt voor een niet-aangename geur in je huis; wanneer een harenwolk opstijgt als je op de bank gaat zitten vanwege het verharen van je hond, dan wordt het mij toch wel wat te gortig. Al hebben deze factoren waarschijnlijk voor het grootste gedeelte te maken met het schoonhoudniveau van de menselijke bewoner.

Toen ik dit meemaakte moest ik denken aan het begrip diversiteit. Diversiteit tussen mensen, waardoor de één zich in zo’n omgeving wel plezierig kan voelen, maar een ander niet. Waardoor de één wel gerust op zo’n bank vol haren gaat zitten, maar ik toch liever de wat minder behaarde stoel pak. Waardoor ontstaan deze verschillen? Karakter, opvoeding, geslacht..?

Wel heel boeiend, die diversiteit. De wereld zou wel erg eenkleurig en eengeurig zijn wanneer het er niet was. Als ik nog eens een huis tegenkom met een hond, vogels en een konijn, zal ik het vergelijken met het huis van een poosje geleden. En waarschijnlijk zal ik het weer tegenkomen: diversiteit, omdat er verschil zal zijn.

-

Een toontje lager

Een toontje lager of een toontje hoger? Op hartslagtempo of toch iets langzamer? Ritmisch of niet? Je kunt het allemaal tegenkomen bij het zingen in de Nederlandse kerken. Ook bínnen kerkverbanden kan het variëren. Maar wat is nu de juiste manier, het juiste tempo? Laten we eens teruggaan naar Calvijn en zijn tijd.

Calvijn vond muziek erg belangrijk. Hij wist uit eigen ervaring ‘dat zingen een grote kracht en macht heeft om het hart van de mensen te ontroeren en in gloed te zetten om God aan te roepen en te loven met een zeer hevig en vurig verlangen.’ De uitvoering van psalmen en gezangen was ritmisch en men zong de psalmen volgens een halfjaarrooster; in één dienst zong men gerust 20 coupletten. Aangezien een dienst in die tijd ongeveer een uur duurde en er in dat uur ook gebeden en gepreekt werd, moet het tempo hoger zijn geweest dan in onze kerken doorgaans gebruikelijk is.

Grote verschillen met de huidige kerkzang, mijns inziens. Misschien kunnen de huidige kerken er iets van leren. Laten ons oog en onze mond altijd gericht zijn op het doel: ‘God aan te roepen en te loven’. En dan mag het best een toontje lager.

----

Wat vind jij van deze columns? Stuur je beoordeling in via de reactiemogelijkheid. Geef een cijfer per column of een algeheel cijfer. Wie moeten volgens jou de nieuwe columnisten van Puntuit worden.

-

Wereldwijd

In New York woont een jongen van 10 jaar, Ryan. Hij houdt erg van lekker eten en dan vooral van de broodjes en McFlurry’s van de McDonalds. Helaas is dit hem echter ook aan te zien, en zou dat al niet zo zijn, dan zou de weegschaal het je wel vertellen: Ryan weegt momenteel 55 kg. Maar ja, zolang Ryan er zelf geen last van heeft is er niets aan de hand, toch? Ongeveer 3000 kilometer verder woont Bakari, in een dorpje in Kenia. Bakari houdt ook erg van eten; hij zou er veel voor over hebben om zijn maag te kunnen vullen, maar hij heeft er de kracht niet voor om er een eind voor te gaan: Bakari en zijn familie lijden honger.

Op dezelfde wereld: honger en overvloed. Maar wat schokkender is: momenteel sterven er meer mensen aan teveel eten dan aan te weinig! Kennelijk is de overvloed van eten in Amerika en andere welvarende landen zo groot, dat er gezondheidsproblemen ontstaan door overgewicht en obesitas. Terwijl er in andere delen van de wereld ongeveer 850 miljoen mensen honger leiden. Een wereld van verschil. Zouden Ryan en Bakari niet kunnen delen?