Ik pak `s morgens een boterham. Het liefst vers en ontdooid. Licht bruin brood is het beste en graag zonder pitjes. Kapjes liever niet, die laat ik me moeder wel opeten. Dan kies ik het beleg. Jam, nee dat plakt zo. Hagelslag, dat kan ik niet meenemen, want dan word het zacht en als ik het hier opeet, dan wil ik het liefst vruchtenhagel. Pindakaas, nee dat stinkt en daar krijg ik zo’n droge mond van. Pasta, ja dat is wel te doen maar dan moet het geen pure chocolade pasta zijn. Vleeswaren, dat is verschillend. Bij die van een euro, zit geen smaak aan maar die van de slager wel. Die is wel lekker op brood. Maar dan een niet te scherpe want daar krijg ik dorst van. Op school aangekomen zie ik dat er broodje hamburger te koop is. Ik loop naar buiten en mik daar, met mijn gedachten bij de kinderen die geen eten hebben, al mijn brood de bosjes in. De vogeltjes lusten dat vast wel en ik heb, de moeite om iets lekkers op mijn brood te krijgen, voor niks gedaan.

-

Kerkverbanden

In welke kerk zit jij? Vraagt iemand aan mij. Ik zit in de Gereformeerde gemeente, antwoord ik. Dit antwoord zegt veel over de normen en waarden die ik heb. Ik draag een rok, doe een hoedje op in de kerk, ga naar catechisatie, enzovoort. Het hoort bij mijn identiteit, hier ben ik mee opgegroeid. Hier heeft God mij geplaatst en daar mag ik over nadenken. Thuis heb ik discussies. Wat is goed en wat is niet goed. Ik praat ook eens met andere mensen. Bijvoorbeeld met klasgenootjes, die weer over dingen anders denken en in ander kerkverband zitten. Die een andere identiteit hebben. Zo vorm ik een mening en kan ik gaan nadenken over met welk kerkverband ik het eens ben. Daarbij houd ik in mijn achterhoofd dat God mij niet voor niks in deze kerk geplaatst heeft en dat er overal verschillende dominees zijn.

----

Wat vind jij van deze columns? Stuur je beoordeling in via de reactiemogelijkheid. Geef een cijfer per column of een algeheel cijfer. Wie moeten volgens jou de nieuwe columnisten van Puntuit worden.

-

De oorzaak van het lijden

Ik wil in deze column graag vertellen waarom ik denk dat er lijden is en hoe dat komt. Ook om te laten zien dat het niet Gods schuld is en dat Hij juist heel genadig is en liefde geeft.

Wij zijn geschapen zonder lijden. In het paradijs was alles volmaakt. God wilde niet dat wij moesten lijden. God wilde het beste voor ons. Hij had een klein puntje waarop Hij kon ‘checken’ of wij ook zo trouw naar Hem waren. God gaf ons een vrije wil. We hadden keuze voor Hem of de boom. Toen zei de duivel: als je van de boom eet, word je niet verstoten uit het paradijs, maar wordt je juist zelf net als God! En toen at Eva en later ook Adam. Doordat hun (en wij ook) dat gedaan hebben, is er lijden in de wereld gekomen. God is liefde, maar ook rechtvaardig. Hij heeft gezegd dat wij allemaal verloren gaan als we van die boom zouden eten. Dat is nu dus ook zo. Hij is ook een betrouwbare God. Dus moet Hij dit nakomen. Wat hebben wij Hem op zijn hart getrapt! Maar nu, en dat is het bijzondere, heeft God Zijn eigen Zoon gestuurd om voor ons te boeten. Is dat geen liefde? Wij kunnen nu dus door Gods Zoon, toch nog tot Hem komen!!