Inmiddels heb ik al wat ervaring op school. Ik heb al veel leraren wat horen zeggen over (elkaars) vakken. Zo zei een geschiedenis leraar over geschiedenis dat je er erg veel van kunt leren. Dat heb ik me dus altijd al afgevraagd. Of dat kan. Napoleon was al een keer Rusland binnen gelopen en dat was een beetje mislukt. Waarom zou Hitler dat dan weer doen? En van de Eerste Wereldoorlog hebben de mensen wel zoveel geleerd, dat ze het zo opnieuw deden!
En aan de andere kant: successen uit het verleden bieden ook weer geen garantie voor de toekomst, aldus een natuurkunde leraar.
Eigenlijk zou een regeren dan dus heel makkelijk zijn. Je doet niet wat er eens wel goed ging en wat er niet goed ging, doe je ook niet. Dan klopt het helemaal. Wat doen ze het toch goed hè, daar in Den Haag.
-
Kerkverband, kerkmuur, refozuil
Wij, refo’s, hebben eigenlijk nog de enige zuil in deze samenleving. Een tiental jaar geleden waren er nog vier zuilen. Eigenlijk is er nu nog één kleine: de refozuil. Daar mogen we eigenlijk best trost op zijn. Geen één geloof of stroming heeft het volgehouden. Ja, het komt wel wat in het nauw, maar het is er nog. Aan de andere kant zouden we misschien iets meer van onszelf naar de buitenwereld moeten laten zien. Even over al die kerkmuren en kerkverbanden heen. Iets meer laten blijken dàt we er trots op zijn. Vaak zien we door alle muren de kerk niet meer. Een niet-reformatorisch iemand zal dan toch ook niets van de kerk snappen, met al die kerkverbanden? Hebben wij toch nog één geluk: wij moeten binnen onze ‘zuil’ kijken naar waar we willen staan en dan pas over de muur kijken. Een niet-reformatorisch iemand moet eerst over de muur kijken, dan de zuil in en kan dan pas gaan staan. We zijn bevoorrecht. Zie, we mogen best trots zijn op onze ‘zuil’.
----
Wat vind jij van deze columns? Stuur je beoordeling in via de reactiemogelijkheid. Geef een cijfer per column of een algeheel cijfer. Wie moeten volgens jou de nieuwe columnisten van Puntuit worden.
-
Stresstijdperk
Je hoort zo vaak zeggen dat het leven tegenwoordig alleen nog maar uit stress bestaat. Daar kan ik ook wel wat over mee praten. Ik had een paar weken geleden een grote presentatie. Kostte veel tijd om in elkaar te zetten, nog meer tijd om te leren. Ik was natuurlijk ontzettend gestrest of het allemaal wel afkwam en hoe het zou lopen. Als ik iets beter had na gedacht, wist ik dat het helemaal niet zou lopen. Maar goed, op dat moment had ik me alleen maar gericht op die presentatie en was ik synoniem voor stress. En dat werd mijn valkuil. De avond voordat ik mijn presentatie had, het was inmiddels minder vroeg, checkte ik nog even mijn agenda. De presentatie was pas over een week…..
