Arm en rijk blijven een wereld van verschil. Hoe de armoedebestrijdingsorganisaties ook hun best doen; het lijkt wel of we dweilen met de kraan open. Als je een gemiddelde schooldag van een tiener in West-Europa vergelijkt met iemand uit een derdewereldland, is het beschamend hoe ondankbaar wij eigenlijk zijn. Waarschijnlijk is je eerste gedachte als je ’s morgens je ogen open doet: Bah, weer een dag naar school. De avond ervoor heb je diep zuchtend een hele stapel huiswerk doorgespit en eigenlijk ben je nog steeds niet klaar. We denken er liever niet aan dat het ook anders kan zijn. Er zijn miljoenen kinderen die heel graag naar school willen. Dat huiswerk hebben ze er echt wel voor over. Het maakt niet uit dat ze slechts één potlood en één schriftje hebben. En dat ze in een klas van vijftig leerlingen zitten. Ze zijn blij met wat ze hebben. Het is al een hele vooruitgang voor hen dat ze naar school kunnen; de situatie voordat ze naar school gingen was zeer waarschijnlijk erg beroerd. Wij, met onze rijk gevulde tassen kunnen er nog veel van leren. Vaak brengen we een schooldag zuchtend door, niet beseffend dat we bevoordeeld zijn. We moeten juist accepteren dat we nog naar school kúnnen. Het is niet vanzelfsprekend! We mogen en moeten er dankbaar voor zijn. Zeg eens eerlijk: hoe vaak stap jij na een lange schooldag met een voldaan gevoel in bed?
-
Maar één ding is nodig!
Een normale, maar misschien wel confronterende vraag: tot welk kerkverband behoor jij? Er zijn talloze antwoorden op te geven. Vaak krijg je het stempel ‘licht’ of ‘zwaar’ en levert het veel discussies op, vooral bij jongeren. Je wordt raar aangekeken omdat je tot een bepaald kerkverband behoort. Raar, denk je, maar als je kijkt naar verschillende gebruiken in een bepaald kerkverband is het zo gek nog niet. In sommige kerken is het verplicht een hoed te dragen tijdens de dienst. Dit gebruik is gegrond op de Bijbel. Er kan een vraag opkomen: hebben de kerken waar dit niet verplicht is, een andere Bijbel waar dit niet instaat? Een ander voorbeeld is het verloop en de invulling van de dienst. Bij sommige gemeentes wordt er veel gezongen, bij andere minder. Een bandje in plaats van een orgel. Het gaat om het eren van God, maar we doen dit allemaal op een andere manier.
Een tijdje geleden hadden we bij het vak Godsdienst een stelling. ‘Het gaat niet om de leer, maar om de HEER’. Het is vaak lastig om met goede argumenten te komen. Ik was tegen omdat je een zuivere leer moet aanhangen. Daar mogen en moeten we ook zuinig op zijn. De leer kan tussen verschillende kerkverbanden nog behoorlijk verschillen. Maar aan de andere kant: de Heere moet de hoogste eer krijgen. We hebben uiteindelijk allemaal hetzelfde nodig. Ben jij er ook zeker van dat God in jouw kerkverband de hoogste eer krijgt?
----
Wat vind jij van deze columns? Stuur je beoordeling in via de reactiemogelijkheid. Geef een cijfer per column of een algeheel cijfer. Wie moeten volgens jou de nieuwe columnisten van Puntuit worden.
-
Goede keuze?
Het leven bestaat voortdurend uit keuzes maken. Iedere dag opnieuw. Vaak gaat het ongemerkt. Bij mij begint het vaak ’s morgens vroeg al. Ik krijg een sms’je van een vriendin waar in staat: ‘Hé, zullen we samen fietsen?’ Dit is voor mij een vanzelfsprekende keuze waar ik niet lang over na hoef te denken. Ik stem ermee in en zorg dat ik op tijd klaar sta. Onderweg naar school springt er een stoplicht op oranje. Aarzelend kijk ik mijn vriendin aan. We gaan wel erg hard. Als we remmen, zitten we met ons neus op het stuur. Als we een tandje harder trappen, hoeven we niet zo lang voor het stoplicht te staan. Toch maar doorrijden. Op school kom ik erachter dat ik een opdracht niet helemaal afgemaakt heb. Oeps… Ik bevind me op dit ogenblik tussen twee vuren. Overschrijven van iemand is te riskant; de leraar is al bijna bij mijn tafel. Ik waag het toch maar met de antwoorden die ik heb en verzin desnoods een smoesje. Gelukkig kom ik er mooi onderuit.
Keuzes maken kan soms moeilijk zijn. Maar soms denken we er zelfs niet bij na. We moeten ons ervan bewust zijn dat het risico met zich mee kan brengen. Weeg de ‘voor en tegens’ tegen elkaar af en zet ze desnoods op een rijtje als het echt een dilemma is. Kies van twee kwaden de minste. Als het echt moeilijk is: praat er met anderen over. Het is vaak kiezen óf delen!
