Hoe groot is de kans dat een willekeurige scholiere die columns instuurt bij Puntuit een van de nieuwe columnisten wordt? Ik heb geen idee, maar ik grijp deze kans, hoe klein die misschien ook is. Nu we het toch over kansen hebben: hier volgt een prachtig experiment, zoals ze dat in de wiskunde noemen. Ons alfabet bestaat uit 26 letters. Voeg daar nog enkele leestekens aan toe en maak dobbelstenen met deze letters en leestekens. Telkens moet je met de dobbelstenen gooien en de combinaties opschrijven. Hiermee ga je door tot in het oneindige. Vaak zullen er betekenisloze combinaties ontstaan. Soms ontstaat er toevallig een woord. Omdat je dit kansexperiment oneindig vaak uitvoert, zouden er op den duur ook betekenisvolle zinnen en teksten moeten komen, ja, zelfs elke mogelijke tekst zal ontstaan. Tussen al die mogelijke teksten zullen ook wel teksten zitten die goed genoeg zijn om als column in een krant afgedrukt te worden. In feite is het dus heel eenvoudig om columnist te zijn: het is een kwestie van veel tijd erin steken en de beste combinaties uitzoeken. Er is slechts één probleem: ik heb niet oneindig veel tijd en zal dus moeten proberen in één keer een goede column te schrijven. En zie hier dan het resultaat.

-

Woorden tellen

Op de Puntuitpagina verscheen pas de hernieuwde oproep om columns in te sturen. Blijkbaar schrok de limiet van maximaal 150 woorden te veel potentiële columnisten af, zodat die is verschoven naar 200 woorden. Toen ik dit las had ik al twee columns geschreven; beiden telden zelfs meer dan 200 woorden. Gelukkig bevindt ik mij wat dat betreft in het goede gezelschap van ex-columnisten. Maar ik ga mijn leven beteren; deze column zal geen woord teveel bevatten. De computer past wat dat betreft op mijn tellen, zodat ik me kan richten op de inhoud. Bij het schrijven met de hand is dat heel anders. Berucht is het koortsachtig woorden tellen, wegstrepen, tussenpriegelen en natuurlijk de tel kwijtraken bij schrijfopdrachten op school. Bij samenvattingen heb je altijd te veel woorden en bij opstellen in vreemde talen vaak te weinig. Gelukkig is er nog de marge van tien procent. Bij een limiet van 200 woorden zou je dus tussen de 180 en 220 woorden moeten zitten. Tot mijn schrik bemerk ik dat deze laatste alinea nog maar 37 woorden mag bevatten. Hierbij dus de moraal van het verhaal: wie iets te vertellen heeft, zie toe dat hij zich niet vertelle? Tel maar na!

----

Wat vind jij van deze columns? Stuur je beoordeling in via de reactiemogelijkheid. Geef een cijfer per column of een algeheel cijfer. Wie moeten volgens jou de nieuwe columnisten van Puntuit worden.

-

Refo tegen wil en dank

Refo zijn: als jongere op de Bible-belt behorend tot deze subcultuur ben je er trots op. Het dragen van nette kleding in de typerende stijl vind je de gewoonste zaak van de (refo)wereld. Een beetje refo is lid van de SGP-jongeren en bezoekt refo-beurzen. Veel mensen gaan in je omgeving naar de kerk. Als je dus toch al zoveel kerken moet bouwen, waarom zou je er dan geen hoge muren omheen optrekken? Refo zijn: daar ben je toch niet trots op, als jongere in de Randstad, ver van de Bible-belt? De meeste vrouwen en meisjes in je eigen - overigens reformatorische ? kerk dragen alleen in de kerk een rok. Als je over typisch reformatorische dingen begint kijken je vrienden je een beetje raar aan. Jij bent toch niet van al die strenge regeltjes en verzuilde wij-ideeën? Trouwens, ga je nog mee naar de EO-jongerendag? Ook ik ben een refo, al is het tegen wil en dank. Opgegroeid in een reformatorisch gezin en behorend tot een reformatorische kerk en school kan ik dat niet ontkennen. Ik hecht waarde aan de reformatorische belijdenis en traditie, al is dat in mijn onchristelijke omgeving, zelfs onder mede-refo?s, niet vanzelfsprekend. Toch hebben mijn Randstadvrienden gelijk dat we ons niet moeten terugtrekken in eigen afgesloten kringetjes en kerkjes. We moeten als christen staan in deze wereld, bereid om ons anders-zijn uit te leggen. Tegelijk moeten we blijven vasthouden aan de belangrijke reformatorische waarden, omdat dat christelijke waarden zijn. Daarom: niet het refo-zijn, maar het christen-zijn is essentieel.