Ze houdt veel van haar tweejarig zoontje, maar nóg een kindje? Daar heeft ze geen tijd voor. ‘Het past niet in mijn carrière.’ In de kliniek werd haar verteld dat er alleen ‘een paar cellen’ weggehaald waren die later een kindje zouden worden. ‘Zou ik er geen spijt van krijgen?’ Het antwoord was zakelijk: ‘Je moet het gewoon vergeten.’

Het is een paar jaar later, maar vergeten is ze het niet. Wat heeft ze een verdriet. Vooral als haar zoontje trots verteld dat zijn vriendje een zusje heeft gekregen. Morgenmiddag mag hij op kraamvisite komen en mama mag ook mee! Wat is het een lief kindje.

Nu weet ze zeker dat het geen waar is, wat haar gezegd werd. Ze had twee lieve kinderen kunnen hebben, maar één heeft ze laten vermoorden… Ze wil iedereen toeroepen: ‘Doe geen abortus, want je krijgt er zo’n gruwelijke spijt van!’

Maar wie zal naar haar luisteren? Hoeveel kindjes zijn er ook dit jaar al vermoord? Ik denk dat als er op de Dam in Amsterdam één kind wordt vermoord, heel Nederland erover praat. Maar over de duizenden kinderen spreekt niemand… En de moeders zijn alleen, alleen met hun verdriet…

-

150 niet genoeg?

Waarom zing je in de meeste kerken alleen psalmen? Waarom geen gezangen?

Psalmen zijn canoniek; ze komen uit de Bijbel. Ze zijn een geschenk van God, want de Bijbel is geïnspireerd door de Heilige Geest. De meeste gezangen zijn door mensen zelf gemaakt. Ze zijn wel mooi, maar slechts enkele zijn gegrond op een Bijbeltekst.

Gezangen worden dus meestal niet in een kerkdienst gezongen. Toch neem ik aan dat ze zijn gedicht om God te loven en te prijzen. Maar ze zijn niet door God zelf gegeven. Laten we ze daarom buiten de kerk houden, maar wel in huis!

In de kerk gaat het immers om God alleen, waarom zouden we dan gezangen gaan zingen die door mensen zijn gemaakt? Hijzelf heeft ons 150 psalmen gegeven die Hij wil dat wij zingen in Zijn eredienst!

----

Wat vind jij van deze columns? Stuur je beoordeling in via de reactiemogelijkheid. Geef een cijfer per column of een algeheel cijfer. Wie moeten volgens jou de nieuwe columnisten van Puntuit worden.

-

Koploze kluifkip

Ja, ik voelde me één met de hen. Daar hing ze dan, zonder kop. Ik was er als de kippen bij. Hangend aan twee poten werd ze gepluimd en geslacht. Nog zestig minuten lekker braden in de pan tot die goud van kleur is en…

De volgende dag ligt er één op je bord, eet smakelijk. Om nu te zeggen dat ie lekker smaakt? Eerlijk gezegd wel. Maar als je bedenkt dat deze bruine altijd als eerste kwam eten… kan je die dan zomaar afkluiven?

Waarom stond ik daar te kijken? Omdat ik het interessant vond? Maar laat ik nu niet zo kletsen als een kip zonder kop. Want als jij me verteld had dat ik een column zou schrijven, zou ik de ‘kip’ met je steken.