Nederland is uniek. Uniek in de wereld. Welk land heeft er nu net zoveel kerkverbanden als Nederland? Wie kent niet de grap: een Nederlander en je hebt een kerk, twee Nederlanders en je hebt een kerkverband, drie Nederlanders en je hebt een kerkscheuring?

Erg genoeg lijkt dit nog waar te zijn ook. Seculier Nederland kijkt ons hierop aan. Christenen schijnen heilig. Maar onderling vechten ze elkaar de kerk uit. Wat te doen als men de kerk mijdt om haar strijd?

Belangrijk is om verschillen niet weg te redeneren, bijvoorbeeld in de trant van: er zijn niet twintig maar slechts negentien verschillende kerkverbanden. Maar tegelijkertijd: verschillen niet vergroten. Door elkaar uit te sluiten. Of door als enige dé Waarheid pachten te bezitten.

Beter is om de verschillen te overbruggen. Breek maar af, die kerkmuren. Haal weg, het valse fundament. Dan blijft alleen het Ware Fundament over.

-

Was `t maar weer 2012

De jaren tien waren moeilijke tijden. Crisis op crisis volgde. Hypotheekcrisis, huizencrisis, bouwcrisis, kredietcrisis, eurocrisis, morele crisis.

Passend in die tijden van grote tekorten trad het kabinet Paars-min aan.

Beter werd het er niet op. De burger mocht de rekening van 1000 euro per persoon betalen. En alsof dat niet genoeg was wilde rupsje-nooit-genoeg uit Brussel ook nog eens meer geld van ons hebben, terwijl onze schuld al steeg met 810 euro per seconde.

Nee, dan nu. Met een staatsschuld van 673.429.365.200,00 per Europese provincie is het helemaal dramatisch.

Onze regering in Brussel legt ons beperking op beperking op. Vrijheid voor iedereen, maar niet als je gelooft. Christelijke trouwambtenaren, refo-scholen en christelijke partijen behoren tot termen uit het verre verleden. Waardeerden we dat toen nog maar eens.

Was het maar weer 2012 verzucht de burger uit 2113.

----

Wat vind jij van deze columns? Stuur je beoordeling in via de reactiemogelijkheid. Geef een cijfer per column of een algeheel cijfer. Wie moeten volgens jou de nieuwe columnisten van Puntuit worden.


-

Den Haag, 30 oktober 2012

Beste kiezers,

Wij beloofde u vooruitgang. Maar helaas is die er niet gekomen.

Na twee jaar is de SGP eindelijk weg als Stille Gedoog Partner. Toch is onze concurrent Rutte nog steeds niet de verlichtdenkende liberaal die hij hoort te zijn. Want wie wil er nu anno 2012 nog een ra-di-o-stil-te?

Studenten mogen voortaan zelf hun handen ophouden in plaats van handen uit de mouwen. Maar ja, aan een partij voor arbeiders hebben studenten weinig. Daarom, een conservatief liberaal kamp en een bos aan socialisten, daar stemmen wij tegen!

Wij willen Nederland vooruit helpen, maar wij zijn niet welkom aan de onderhandelingstafel. Het smoesje van Mark dat wij getalsmatig niet altijd nodig zijn, is maar gezwam.

Dat Nederland er op achteruit gaat is dan ook niet onze schuld. Mogen we daarom bij het volgende stembusfeest, zo spoedig mogelijk, toch op u rekenen?

Hoogachtend,

De 66 democraten van de Staten Generaal